pepino

     Pepino jest rośliną wieloletnią dorastającą do około 2 m. Ma formę rozgałęzionego krzewu o ciemno-zielonych liściach w kształcie lancetowatym lub jajowatym. Ma dość duże, samopylne kwiaty o walorach dekoracyjnych. Kwiaty te są białe, o 5 płatkach, bardzo podobne do kwiatów ziemniaka, z fioletowym paskiem i kontrastującym żółtym środkiem.

    Jest dość popularną rośliną w krajach Ameryki Południowej, skąd pochodzi. Tworzy dość grube, ale zarazem wiotkie pędy o długości do metra i rośnie jako pnącze. Jej młodych owoców o smaku i zapachu ogórka używa się w kuchni jako warzywo. Dojrzałe stają się miękkie, nabierają aromatu melona lub ananasa. Są doskonałe na deser lub słodką przekąskę.

    Nazwa handlowa pepino pochodzi z języka hiszpańskiego i w oryginalnej wersji brzmi "pepino dulce" - co oznacza słodkiego ogórka. Takie imię nadali roślinie hiszpańscy odkrywcy. Jego polska nazwa botaniczna zdradza do jakiej rodziny należy: Psianka melonowa. Obecnie uprawy psianki melonowej prowadzone są również w Europie m.in. we Francji, Holandii, Hiszpanii i we Włoszech. Została ona udomowiona przez mieszkańców andyjskich wyżyn jeszcze przed przybyciem konkwistadorów.

    Najczęściej można spotkać pepino należące do odmian o żółtawej, gładkiej skórce pokrytej ciemnymi, purpurowymi pręgami. Istnieją także odmiany dające owoce o bardziej wydłużonym kształcie, okrągłe lub do złudzenia przypominające bakłażana.

    Nie każdy wie, że pepino można uprawiać (rośnie zarówno w pojemnikach, jak i w gruncie). Do jego uprawy można podejść podobnie jak do uprawy pomidorów. I tak, w marcu powinniśmy zacząć od rozsad w ogrzewanym pomieszczeniu. Uwaga! Wyższa wilgotność przyśpiesza kiełkowanie, które może trwać 2 - 3 tygodnie.

    Na początku pojemniki możemy przykryć szkłem lub folią, zaś później postępujemy jak w przypadku pomidorów. 

    Pepino preferuje wyższe temperatury (do 30 st. C), dlatego też należy wybierać miejsca nasłonecznione. Jednocześnie zbyt wysokie temperatury nie sprzyjają wzrostowi i owocowaniu. Mogą powodować opadanie kwiatów.

    Na dojrzałe owoce możemy liczyć po 5 miesiącach od posadzenia, czyli dopiero pod koniec lata. Są one soczyste i mają smak podobny do melona z lekkim posmakiem ogórka. Nie są jednak tak słodkie jak melony. Miąższ, zwykle żółty lub pomarańczowy, przypomina nieco strukturą pomidora.

    Nie całkiem dojrzałe owoce możemy traktować jak warzywo i bez obierania dusić, gotować i smażyć, zaś dojrzałe nadają się do jedzenia na surowo, jako dodatek do sałatek i surówek oraz do sporządzania przetworów na zimę. Ich skórka jest twardsza i należy ją obrać podobnie jak w przypadku zwykłego melona. 

    Ponieważ owoce łatwo ulegają uszkodzeniom podczas zbiorów, należy się z nimi obchodzić ostrożnie. Mogą być przechowane przez kilka dni w temperaturze pokojowej lub w lodówce przez 2 - 3 tygodnie.

    Owoce pepino są niskokaloryczne. Zawierają dużo witaminy C, są także bogatym źródłem błonnika, beta-karotenu i przeciwutleniaczy.