chmiel

• to łatwe do uprawy pnącze o dużych, głęboko wcinanych liściach i ślicznych kwiatostanach, świetnie oplata pergole, tworząc lśniące, zielone przegrody, nadaje się także na balkony, bo lubi słońce

• chmiel można stosować na różne sposoby: np. do kąpieli, bo działa relaksująco albo do mycia włosów, bo wzmaga ich wzrost, czy też do dekoracji - kwiaty atrakcyjnie wyglądają w suchych kompozycjach i girlandach

• jest stosowany jako lek uspokajający w stanach zmęczenia i wyczerpania nerwowego, przy trudnościach z zasypianiem, zbytniej pobudliwości nerwowej

• pobudza soki żołądkowe i ułatwia trawienie, stosowany jest zatem w zaburzeniach gastrycznych, niedokwaśności, wzdęciach, odbijaniu, bólach brzucha i innych objawach wskazujących na łagodny przewlekły nieżyt przewodu pokarmowego

• znaczenie dla ziołolecznictwa mają jedynie kwiatostany żeńskie, czyli wytwarzające najpierw jasnozielone, a później żółknące i brunatniejące szyszki; także tylko one stosowane są do klarowania, konserwacji i aromatyzowania piwa; męskie można zaparzyć i użyć do sałatek

• Pliniusz opisał chmiel jako roślinę ogrodową i jadalną, której młode pędy można było kupić na targowiskach i jeść jak szparagi; dziś koneserzy znają ten przepis i radzą, by dodawać do zup młode, obgotowane w wodzie liście, co uwalnia je od goryczki, a podnosi smak potrawy

• aby korzystać z dobroczynnych właściwości chmielu wcale nie trzeba pić piwa, można np. zrobić sobie poduszeczkę ziołową, bo wdychając jej zapach, łatwo się zasypia