huba

     Huby raczej nie cieszą się dobrą opinią. Dla większości z ludzi to po prostu pasożyty, które doprowadzają do obumierania drzew. Okazuje się jednak, że jednym z najlepszych sposobów, aby zmienić do nich nastawienie jest ich... spróbowanie. Wbrew pozorom grzyby te nie są trujące i w kuchniach niektórych krajów cieszą się dużą popularnością. Można je marynować, przyrządzać w panierce i dodawać do zup. To przysmak popularny m.in. we Francji, Anglii i Rosji. 

    Warto wiedzieć, że ich smak różni się jednak od smaku innych grzybów. Musimy także mieć świadomość, że tylko młode huby nadają się do jedzenia. Starsze grzyby tego typu mogą okazać się bardzo rozczarowujące w smaku. Możemy na przykład spotkać się z opinią, że smakują one jak... tektura.

    Huba to nazwa na powszechnie występujące owocniki grzybów, które rozwijają się na drzewach i na drewnie. Wbrew pozorom istnieje wiele gatunków hub. W samej tylko Polsce rozpoznaje się ich blisko 300! Znane są w całej Europie, Ameryce Północnej i Azji. 

    Część hub jest pasożytami. Zazwyczaj pojawiają się one na starych i osłabionych drzewach. Pozostałe to saprotrofy, czyli organizmy czerpiące energię z martwych szczątków organicznych. Te pierwsze rozwijają się na jeszcze żywych, ale osłabionych drzewach. Z kolei huby, które są saprotrofami znajdziemy na drewnie i obumarłych już roślinach. Ale, ale. Istnieją także huby, które są jednocześnie pasożytami i saprotrofami. To dlatego, że najpierw infekują zdrowe rośliny, a potem po ich umarciu funkcjonują jeszcze przez długi czas jako saprotrofy.

    Huby posiadają enzymy, które wpływają na chemiczny rozkład najważniejszych składników drzewa, czyli: celulozy, hemicelulozy i ligniny. Przez to drzewo zaczyna z czasem ulegać rozkładowi. Z kolei huba dzięki działalności swoich enzymów zyskuje energię i składniki potrzebne do rozwoju.

    Najbardziej znanym gatunkiem huby jest żółciak siarkowy. Jest on także najczęściej wykorzystywany w kuchni. Pojawia się on na pniach osłabionych lub obumarłych drzew i jak wskazuje nazwa grzyba, wyróżnia go przede wszystkim charakterystyczna żółta barwa. A co ciekawe, w Anglii grzyb ten posiada dosyć zaskakującą nazwę "Chicken of the woods". To dlatego, że po przyrządzeniu przypomina jasne drobiowe mięso. 

    Popularnością cieszy się także szmaciak gałęzisty. Huba ta pojawia się zazwyczaj na nasadzie pnia sosny. Ma bardzo charakterystyczny wygląd, który zdaniem wielu przypomina... baranią głowę. Uwaga. Mimo, iż szmaciak gałęzisty jest gatunkiem chronionym, wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy i wykorzystuje go w celach kulinarnych.