chalcedon

   Chalcedon jest skrytokrystaliczną odmianą kwarcu, która charakteryzuje się dużą różnorodnością kształtów oraz barw. Chalcedon w ścisłym tego słowa znaczeniu jest mleczny, biały, blado niebieski albo brązowy. Poszczególne odmiany tego minerału zawdzięczają swe istnienie domieszkom różnych związków chemicznych. I tak: 

• agat mszysty to chalcedon z wrostkami chlorytu i tlenków manganu o wyglądzie przypominającym mech i barwie mlecznobiałej, i zawierającej zielone, brązowe albo czarne skupienia tlenków manganu

• agat oczkowy w przekroju wykazuje struktury podobne kształtem do oczu

• chryzopraz (najbardziej ceniona odmiana chalcedonu) jest zabarwiony na zielono z powodu obecności wrostków niklu

• heliotrop jest zielony z krwistoczerwonymi plamkami tlenków żelaza

• jaspis jest zazwyczaj nieprzezroczysty i czerwony, choć są również jaspisy żółte, zielone, niebieskie i brązowe, a swoją barwę zawdzięcza tlenkom żelaza

• karneol jest czerwony lub czerwonobrązowy

• plazma to przeświecający chalcedon barwy zielonej, która pochodzi od wrostków aktynolitu lub chlorytu

• onyks jest odmianą chalcedonu z czarno-białymi pasami, którego używa się do wyrobu kamei

• sard zaś jest ciemnobrązowym chalcedonem.

   Niektóre odmiany chalcedonu mogą też z wyglądu przypominać jadeit i serpentynit, lecz są od nich bardziej miękkie.

 

   Nazwa chalcedon pochodzi od starożytnego greckiego miasta Chalcedon leżącego nad Bosforem (dziś Turcja), w pobliżu którego wydobywano ten kamień. 
   Dawniej wydobywano go w Indiach, Włoszech oraz w Azji Mniejszej, a obecnie przede wszystkim w Brazylii i Urugwaju.

    Kamień ten wprowadza równowagę pomiędzy ciałem, umysłem, a duszą. Stabilizuje emocje, przywraca spokój i jasność umysłu. Dawniej zawieszony na szyi magów odganiał iluzje, zaś przez rdzenną ludność amerykańską był uważany za święty kamień. Wierzono, że zwiększa poczucie braterstwa i dobrej woli.