rzepik pospolity

     Rzepik pospolity jest powszechnie występującą w Polsce byliną łąkową, ale zdecydowanie niedocenianą. W dawnych czasach rzepikowi przypisywano magiczną moc i stosowano go jako panaceum na wszelkie choroby. Można go poznać po długich łodygach oblepionych pięknymi żółtymi kwiatami i ciemnozielonych, ząbkowanych liściach. Roślina ta dorasta do 150 cm i lubi dobrze nasłonecznione stanowiska. Ma przyjemny delikatny zapach i niestety gorzki smak.

    Do celów leczniczych wykorzystuje się ziele rzepiku, czyli wysuszone górne pędy rośliny, które zbiera się w okresie letnim od czerwca do sierpnia, jeszcze przez zawiązaniem się owoców. Z ziela tego można zrobić napar, olejek oraz nalewkę, dodaje się go też do kosmetyków. 

    Rzepik zawiera: witamina K, PP, B1, żelazo, krzem, cholina, siarczany, garbniki, fitosterole, olejki eteryczne. Już od wieków był ceniony za działanie ściągające, ochronne, przeciwzapalne, antybakteryjne i rozkurczowe. W starożytności używano go nawet do leczenia ran po wężach. 

    Ponadto rzepik: leczy biegunkę i zaburzenia trawienia, łagodzi objawy żółtaczki, działa moczopędnie, zapobiegając powstawaniu kamieni nerkowych, przyspiesza oczyszczanie organizmu z toksyn, redukuje poziom cholesterolu, przeciwdziała chorobie wieńcowej, poprawia krążenie krwi, działa przeciwbólowo w przypadku dolegliwości reumatycznych, wspomaga układ nerwowy, zmniejsza obfitość miesiączek, przyspiesza gojenie się ran i otarć, działa antyseptycznie na skórę, dlatego jest stosowany przy oparzeniach, trądziku, egzemie i łuszczycy, obniża podwyższoną temperaturę ciała, zwalcza wolne rodniki, opóźniając procesy starzenia się i zapobiegając nowotworom, wzmacnia śluzówkę, a zawarte w nim olejki eteryczne łagodzą kaszel, ból gardła i przeciwdziałają zapaleniu oskrzeli.