podbiał

    Podobny do mniszka lekarskiego, w ogrodach jest zaliczany do chwastów. Podbiał pospolity to bylina, która kwitnie w marcu, jeszcze zanim rozwiną się jej liście. Występuje na całej półkuli północnej. Najczęściej można go spotkać nad brzegami rzek i strumieni, na skrajach lasów, czyli wszędzie tam, gdzie gleba jest gliniasta. Porasta także pogorzeliska i hałdy węglowe.

    Jest cennym surowcem zielarskim. Zbiera się jej liście i kwiaty - te ostatnie w koszyczkach, zaraz na początku kwitnienia, wczesną wiosną (w marcu i w kwietniu). Liście zrywa się nieco później, bo dopiero w maju i czerwcu, a następnie wszystko się suszy.

    Kwiaty zawierają między innymi olejki eteryczne, śluzy, flawonoidy, garbniki, karoteny i gorycze. W liściach znajdują się również olejki eteryczne (ale jest ich mniej niż w kwiatach), śluzy i gorycze (tych z kolei jest więcej w liściach), a także sole mineralne (cynk, mangan, potas). Podbiał ma też dużo wapnia, żelaza i siarki.

    Liście i kwiaty zaleca się stosować w chorobach górnych dróg oddechowych: na suchy kaszel, chrypkę, suchość w gardle, ale też na zapalenie gardła i oskrzeli oraz przy trudnościach w odkrztuszaniu zalegającej plwociny. Podbiał działa jako środek wykrztuśny, przeciwskurczowy, przeciwzapalny, przeciwbakteryjny i osłaniający drogi oddechowe oraz przewód pokarmowy.