Ibiza

     Leżąca w zachodniej części Morza Śródziemnego Ibiza ma powierzchnię wynoszącą 8564 ha. Z jednej strony ta wyspa należy do światowego dziedzictwa przyrody, a z drugiej do światowego dziedzictwa kultury. Z jednej strony mamy posydonię - gatunek trawy morskiej - i jej wpływ na ekosystem oraz bogactwo morskiej flory i fauny, a z drugiej - znaleziska archeologiczne i monumentalne zabytki architektury.

    Ibiza - podobnie jak Formentera, Majorka i Minorka - jest zaliczana do archipelagu Balearów. Dwie pierwsze wyspy są określane także jako Pitiuzy - Wysypy Sosnowe. Nazwa ta została im nadana przez Greków, oczarowanych porastającymi je gęstymi sosnowymi lasami. 

    Historia Ibizy sięga II tysiąclecia p.n.e. Archeologiczne odkrycia fenickiej osady Sa Caleta (700 r. p.n.e.) w południowo-zachodniej części wyspy oraz punickie Miasto Umarłych na Puig des Molins (V wiek p.n.e.), podkreślają rolę wyspy w kartagińsko-fenickiej epoce. Umocniona Dalt Vila - Górne Miasto - będąca częścią miasta Ibiza, zaliczanego do najstarszych ośrodków Europy, została założona około 2600 lat temu przez Fenicjan i jest nieprzerwanie od tego czasu zamieszkana. 

    I jeszcze krótko na temat posydonii: ten gatunek trawy morskiej spotykany u wybrzeży Ibizy i występujący jedynie w Morzu Śródziemnym, daje schronienie wielu gatunkom roślin i zwierząt. Roślina ta stanowi bowiem naturalną ochronę rafy koralowej oraz strefy przybrzeżnej przed sztormami i niepogodą. Hektar posydonii wytwarza rocznie aż 21 ton biomasy.