tuńczyk

    Tuńczyk jest dużą rybą drapieżną, która żyje w akwenach morskich głównie o ciepłych wodach. Różne gatunki tuńczyka zamieszkują Ocean Atlantycki, Indyjski i Spokojny oraz przylegające do nich morza, rzadziej są spotykane w wodach zimnych, np. Morzu Północnym i Morzu Barentsa. Największe okazy ryb z gatunku tuńczyka błękitnopłetwego osiągają wagę do 700-800 kg i żyją do 50 lat. Przeciętnie tuńczyk waży do 200 kg, ale istnieje też gatunek "bonito", którego masa nie przekracza 20 kg. 

    W ostatnich latach połów tuńczyka wynosi około 4 mln ton rocznie. 68% ryb pochodzi z Oceanu Spokojnego, 22% z Indyjskiego, a pozostałe 10% z Oceanu Atlantyckiego i Morza Śródziemnego. Ilość ryb, która może być wyławiana w poszczególnych okresach, jest regulowana, aby nie dopuszczać do przeławiania i tym samym nie powodować zagrożenia wymarcia gatunków. Szczególnie zwraca się uwagę na przeławianie przedstawicieli największego gatunku - tuńczyka błękitnopłetwego, który jest cenionym przysmakiem w Japonii. Za najcenniejszego na rynku uważa się właśnie tuńczyka błękitnopłetwego, który na aukcjach Tsukiji fish market w Tokio osiąga rekordowe ceny. W 2013 roku tuńczyka ważącego 221 kg wylicytowano za blisko 1,8 mln $. 

    Mięso tuńczyka charakteryzuje się ciemnym kolorem - od różowego po fioletowy. Jest to wynikiem silnego ukrwienia mięśni i dużej zawartości mioglobiny magazynującej tlen w tkankach. Dzięki temu tuńczyk może przemieszczać się bardzo szybko i utrzymywać wysoką temperaturę ciała.

    właściwości i zastosowanie:

- jest niskokaloryczny, a przy tym stanowi doskonałe źródło białka

- 100 g świeżej ryby dostarcza 108 kcal, 23 g białka i 0,9 g tłuszczu, który w około 1/4 stanowią niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 EPA i DHA

- jest dobrym źródłem witaminy D

- charakteryzuje się bardzo wysoką zawartością witamin z grupy B - tiaminy, niacyny i witaminy B6 

- z kolei składniki mineralne obecne w istotnych ilościach w świeżym tuńczyku to selen, magnez, fosfor i potas

- niestety tuńczyk jest jedną z ryb o największej zawartości rtęci, ponieważ jest to gatunek drapieżny, który znajduje się prawie na końcu łańcucha pokarmowego, osiąga bardzo duże rozmiary i żyje nawet kilkadziesiąt lat

- bezpieczna ilość tuńczyka w diecie to dwie 100-gramowe porcje tygodniowo

- tuńczyk jest dostępny w sklepach w dużych kawałkach w postaci steków oraz w puszce

- najprostszy w przygotowaniu jest tuńczyk z puszki, który jest już ugotowany i wystarczy dodać go do sałatki, kanapki lub dania głównego

    Tuńczyka w puszcze po raz pierwszy wyprodukowano w Australii w 1903 roku. Ryby zwykle patroszy się ręcznie, następnie gotuje wstępnie w całości od 45 minut do 3 godzin, czyści, filetuje i zamyka w odpowiednich porcjach w puszki. W dalszej kolejności ogrzewa się szczelnie zamknięte puszki pod ciśnieniem w temperaturze 121°C i w czasie 2 - 4 godzin w celu wyeliminowania bakterii chorobotwórczych i zapewnienia trwałości.