kalafior

    Kalafior jest warzywem, którego właściwości odżywcze doceniono już w 600 roku p.n.e. Wówczas był uprawiany w Azji Mniejszej, skąd przywędrował do Włoch, a w XVI wieku został zawieziony do Francji oraz innych krajów europejskich, w tym także do Anglii. Z kolei Anglicy na początku XVII wieku zawieźli kalafiory do Ameryki Północnej, gdzie obecnie są uprawiane, podobnie jak we Francji, Włoszech, Indiach, Chinach, Kanadzie oraz Meksyku.

właściwości:

- jest bogaty w witaminy i minerały, takie jak witaminy A, C, K, z grupy B, potas, żelazo, cynk, magnez, wapń

- to cenne źródło błonnika

- zawiera bardzo dużo przeciwutleniaczy 

- działa przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie

- jest ciężkostrawny i ma właściwości gazotwórcze (aby je złagodzić, należy podać kalafiora z czosnkiem, imbirem, koprem lub kminkiem)

- indeks glikemiczny kalafiora wynosi 15, dlatego cukrzycy mogą po niego sięgać bez ograniczeń; warzywo to jest polecane nawet w diecie Montignaca, czyli diecie, która zakłada spożywanie produktów o niskim IG

- wykazuje właściwości przeciwnowotworowe

- powinny po niego sięgać osoby zmagające się z wrzodami

- jest zalecany w diecie osób zmagających się z reumatoidalnym zapaleniem stawów

- razem z innymi warzywami z rodziny kapustnych, takimi jak kapusta, czy brokuły, zalicza się do grupy warzy wolotwórczych (zawierają one substancje, które zaburzają wchłanianie jodu z pożywienia)

przechowywanie:

- kupując kalafior należy zwrócić uwagę na to, aby główka była biała lub kremowa (odmiana biała kalafiora), a przy tym twarda, zwarta i ciężka

- należy go przechowywać w lodówce, do góry łodygą, co zapobiegnie gromadzeniu się wilgoci i szybkiemu psuciu

- najlepiej trzymać go w komorze na warzywa i owoce i zjeść w ciągu 5 dni od zakupu

zastosowanie:

- można go jeść na surowo, maczając w dipie lub sosie do sałatek

- surowe różyczki kalafiora można dodawać do sałatek, gotowane są składnikiem zup, zapiekanek oraz tart

- można go także rozgnieść razem z puree z ziemniaków

odmiany kalafiora:

• żółty / pomarańczowy - jego smak jest podobny do odmiany białej, wyróżnia go tylko kolor, który nie blednie podczas gotowania i pięknie wygląda na talerzu

• fioletowy - bardzo rzadko spotykana odmiana, ma piękny kolor i stanowi świetną dekorację każdego dania; jego smak jest lekko pikantny

• zielony - jego różyczki przypominają stożki, a zielona barwa po ugotowaniu jest bardzo intensywna; w smaku odmiana ta przypomina brokuł