słonecznik

   Słonecznik pochodzi z południa Ameryki Północnej. W Europie rozpowszechnił się w XVI wieku. Początkowo był uważany za roślinę wyłącznie ozdobną, dopiero z czasem nauczono się wyłuskiwać nasiona. A później wykorzystywać ich właściwości.
   Jego rozmaite gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne, przemysłowe, spożywcze i lecznicze. 

zastosowanie i właściwości:

• z kwiatów słonecznika wytwarza się preparaty przeciwgorączkowe i przeciwmalaryczne

• nasiona słonecznika zawierają około 45% tłuszczu, ponadto są bogate w białko, nienasycone kwasy tłuszczowe, kwas foliowy, witaminy A, E, D, magnez, wapń, żelazo, potas oraz cynk 
• regularne jedzenie ziaren jest wskazane dla osób borykających się z problemami z cerą, jak pryszcze, czy trądzik
• są kaloryczne

• olej ze słonecznika zawiera dużo kwasu linolowego, sterole i przeciwutleniacze; jest uważany za jeden z najlepszych olejów roślinnych
• pozytywnie wpływa na pracę układu pokarmowego, nerwowego oraz krwionośnego
• można nim pielęgnować skórę twarzy
• wykazuje działanie przeciwzapalne i zapobiegające starzeniu się skóry
• ssanie oleju słonecznikowego i płukanie nim jamy ustnej zapobiega powstawaniu lub pozbywa się następujących chorób:

- zapalenie migdałków

- zapalenie zatok

- zapalenie oskrzeli

- choroby reumatyczne

- bóle gardła

- bóle zębów

- bóle głowy

- choroby serca

- choroby żołądka

- choroby jelit

- choroby nerek

- choroby skóry

• oleju słonecznikowego nie wolno używać do pieczenia i smażenia, gdyż w temperaturze 170 st. C ulega spalaniu i staje się bardzo szkodliwy