sosna

    Sosna zwyczajna to jedna z najbardziej popularnych roślin iglastych. Posiada około 100 rożnych odmian i należy do roślin bardzo mało wymagających w uprawie. W głównej mierze porasta obszary półkuli północnej i posiada charakterystyczny głęboki, palowy system korzeniowy, dzięki czemu bez problemu znosi bardziej suche warunki klimatyczne.

    Igły sosny są zróżnicowane pod względem długości. Szacuje się, iż mogą mieć od kilku do nawet kilkudziesięciu centymetrów długości. Duże zróżnicowanie obserwuje się też pod względem wyglądu i wielkości szyszek, które mogą osiągać nawet do ponad 20 cm długości.

    Sosna zwyczajna ma wiele właściwości leczniczych, dzięki czemu znalazła zastosowanie w leczeniu różnego rodzaju dolegliwości. Surowcem leczniczym są pączki, które zbiera się pod koniec zimy oraz bardzo wczesną wiosną, a następnie suszy w temperaturze poniżej 35 st. C., a także pędy, które zbiera się na początku maja. W celach leczniczych wykorzystuje się również olejek, korę, dziegieć sosnowy, balsam sosnowy oraz bursztyn - czyli stwardniałą żywicę.

właściwości i zastosowanie:

• sosna zwyczajna

- działa rozkurczowo, bakteriobójczo, dezynfekująco, moczopędnie, żółciopędnie

- ma właściwości wykrztuśne

- posiada liczne zalety przeciwbiegunkowe

• pączki i pędy

- wykazują działanie wykrztuśne i odkażające, dlatego stosuje się je przy chrypce, katarze, kaszlu czy bólu gardła (w przypadku tych dolegliwości sprawdzi się zwłaszcza syrop z młodych pędów sosny)

- w pączkach sosnowych wyodrębniono w szczególności: olejki eteryczne, żywice, związki gorzkie, garbniki, witaminę C

- pączki zbiera się wyłącznie z drzew ściętych w porze zimowej między listopadem a kwietniem

- młode pędy sosny zbiera się z drzew ściętych wczesną wiosną, kiedy rozwiną się z pączków, osiągną długość 5 cm i są okryte łuskami; z pędów tych uzyskuje się olejek

• olejek sosnowy

- składa się z mieszaniny α i β-pinenu, borneolu i jego estru octowego, limonenu, dwupentenu i felandrenu

- wykorzystywany w leczeniu schorzeń dróg oddechowych (do inhalacji)

- jest też zalecany do wcierań rozgrzewających w bólach reumatycznych i nerwobólach

• dziegieć sosnowy

- zawiera różne związki fenolowe, węglowodory aromatyczne i kwasy żywiczne

- ma zastosowanie w leczeniu dolegliwości skórnych, zaleca się go w grzybicach skóry, liszajach i łojotoku

• szerokie zastosowanie w lecznictwie posiada także olejek terpentynowy uzyskiwany z żywicy działając na skórę powoduje powstanie rumienią, ponadto działa antyseptycznie
• podobne zastosowanie ma spirytus wytwarzany na bazie bursztynu, który wykorzystuje się także jako środek uspokajający

    Sosna zwyczajna - sposób użycia

• domowej roboty syrop z sosny 

- wystarczy ułożyć na przemian warstwy pędów i cukru w słoiku

- zakręcić i odstawić w ciepłe miejsce na około tydzień

- powstały syrop należy zlać do buteleczki i przyjmować 3-4 razy dziennie po jednej łyżeczce

• odwar

- należy rozpocząć od zerwania młodych pędów i dokładnego ich rozdrobnienia

- następnie zalać je wodą w garnku lub mlekiem w ilości około 1 szklanki i delikatnie podgrzewać na małym ogniu przez 2-3 minuty, nie dopuszczając do wrzenia

- odstawić wywar pod przykryciem do zaparzenia, następnie odcedzić

- pić po 3-4 łyżki odwaru kilka razy dziennie jako środek wykrztuśny w przypadku kaszlu, w przeziębieniu lub zapaleniu oskrzeli

• napar z igliwia sosnowego

- 2 łyżki dokładnie umytych rozdrobnionych igieł sosny należy zalać szklanką wrzącej wody

- odstawić pod przykryciem do zaparzenia, a po ostygnięciu odcedzić

- zaleca się stosować bezpośrednio po jego przygotowaniu

• syrop sosnowy

- 1/2 szklanki świeżych, drobno posiekanych pączków sosnowych zalewamy w słoiku szklanką naturalnego miodu

- odstawiamy na 7 dni, aż pączki puszczą sok

- przechowujemy w lodówce

- pijemy syrop po 1 łyżce 3 razy dziennie

- syrop jest szczególnie zalecany przy zapaleniu gardła i chrypce, przeciw kaszlowo; można go też stosować u dzieci

• miód sosnowy

- l kg młodych pędów sosny zerwanych wiosną zalewamy w garnku 4 litrami wody i gotujemy na małym ogniu przez 1/2 godziny

- podczas gotowania garnek musi być zawsze przykryty, ponieważ olejki sosnowe szybko się ulatniają

- odstawiamy na 24 godziny do naciągnięcia, a następnie odcedzamy

- do odwaru dodajemy l kg cukru i gotujemy stale mieszając do zgęstnienia

- przelewamy uzyskany miód do słoików, zamykamy szczelnie zakrętką

- pozostawiamy słoiki do góry dnem do zupełnego ostygnięcia pod kocykiem

- taki miód jest doskonałym domowym lekarstwem łagodzącym kaszel