szamanizm (2)
Transy i inne stany umysłu, w których uczestniczy szaman, mogą być wywołane surowymi praktykami ascetycznymi, długotrwałymi postami, samoudręczeniem ciała, rytmicznym tańcem oraz monotonnym śpiewnym zawodzeniem, a także gwałtownym biciem w bębny.
To właśnie bęben jest najbardziej charakterystycznym akcesorium syberyjskich szamanów. Nazywa się go "koniem", ponieważ na nim "szaman wjeżdża do nieba" podczas podróży w zaświaty.
Zadaniem szamana było zaniesienie bogom ofiar składanych przez wiernych i przyniesienie z zaświatów informacji, jaka będzie pogoda oraz plony. Szaman również prowadził dusze zmarłych w zaświaty i kierował na właściwą drogę, i sprowadzał z powrotem do ciała dusze chorych, które wywędrowały i zagubiły się albo też zostały schwytane przez demony.
Powszechnie przypisywano szamanowi umiejętność przewidywania przyszłości, latania, stawania się niewidzialnym, zamiany w zwierzęta. Był odporny tak na mróz, jak i żar. Szamani często demonstrowali swoje możliwości przykładowo chwytając rozpalone węgle gołymi rękami.
Szamani Czukczów z północno-wschodniej Syberii utrzymywali, że mogli przemieniać się w wilki. Bliski związek ze światem zwierząt jest zresztą charakterystyczny dla wszystkich szamanów Syberii i Mongolii. Odczuwają oni bowiem duchowe pokrewieństwo ze znanymi im zwierzętami takimi jak niedźwiedź, orzeł, sowa, gęś czy byk. Zwierzęta te niezwłocznie przybywają na ich wezwanie i pomagają w magicznych obrzędach.
To właśnie bęben jest najbardziej charakterystycznym akcesorium syberyjskich szamanów. Nazywa się go "koniem", ponieważ na nim "szaman wjeżdża do nieba" podczas podróży w zaświaty.
Zadaniem szamana było zaniesienie bogom ofiar składanych przez wiernych i przyniesienie z zaświatów informacji, jaka będzie pogoda oraz plony. Szaman również prowadził dusze zmarłych w zaświaty i kierował na właściwą drogę, i sprowadzał z powrotem do ciała dusze chorych, które wywędrowały i zagubiły się albo też zostały schwytane przez demony.
Powszechnie przypisywano szamanowi umiejętność przewidywania przyszłości, latania, stawania się niewidzialnym, zamiany w zwierzęta. Był odporny tak na mróz, jak i żar. Szamani często demonstrowali swoje możliwości przykładowo chwytając rozpalone węgle gołymi rękami.
Szamani Czukczów z północno-wschodniej Syberii utrzymywali, że mogli przemieniać się w wilki. Bliski związek ze światem zwierząt jest zresztą charakterystyczny dla wszystkich szamanów Syberii i Mongolii. Odczuwają oni bowiem duchowe pokrewieństwo ze znanymi im zwierzętami takimi jak niedźwiedź, orzeł, sowa, gęś czy byk. Zwierzęta te niezwłocznie przybywają na ich wezwanie i pomagają w magicznych obrzędach.
Komentarze
Prześlij komentarz