voodoo
Według jednego z podań, nazwa tego haitańskiego kultu pochodzi od nazwy 12-wiecznej sekty gnostyckiej, waldezjan (Vaudois). Jej członków oskarżono o kanibalizm i kult diabła, a rozgłos towarzyszący im poczynaniom sprawił, że czarnoksięstwo stało się we Francji znane jako vauderie, a wiedźmy jako vaudoises. Stąd też wzięło się voodoo.
Nazwa ta może również pochodzić od słowa voudun oznaczającego boga, ducha, bądź święty przedmiot w języku Fonów z Dahomeju w zachodniej Afryce. A wielu Fonów francuscy właściciele plantacji przywieźli na Haiti jako niewolników.
W świątyniach voodoo znajdują się obrazy przedstawiające katolickich świętych, utożsamianych z poszczególnymi bogami i boginiami voodoo. I tak na przykład święty Patryk jest Damballahem, wężowym bogiem, zaś Jan Chrzciciel to Szango, bóg piorunów.
Pozostałe loa, czyli bóstwa voodoo, to Ghede - alias baron Samedi, Legba - bóg słońca, Erzulie - bogini miłości oraz księżycowy człowiek Carrefour.
Damballah (pierwotnie Da) objawia się jako tęcza i owija wokół świata wraz ze swoją wężową żoną Ayidą. Jest on jednym z 3 kosmicznych węży wymienianych w podaniach voodoo. Simbi jest patronem źródeł i rzek, zaś Petro "wężem na drzewie".
Voodoo kojarzy się przede wszystkim z czarami powodującymi śmierć lub choroby oraz z tworzeniem zombi. Jest "kultem zmarłych" zdominowanym przez Ghede, pana cmentarzy i czarnej magii, przedstawianego w czarnym cylindrze, czarnym fraku i w ciemnych okularach. Ghede jest mądry, zawsze czeka na rozstajach na dusze udające się do guinée - siedziby bogów. Jest również bogiem miłości, odpowiednikiem Erzulie, bogini miłości i żywiołów, która choć hojna w rozdawaniu darów, upudrowana, uperfumowana i bajecznie bogata, wiecznie opłakuje ulotność życia i uczuć.
Główna ceremonia w kulcie voodoo odbywająca się w Dniu Wszystkich Dusz, zapewnia ochronę przed złymi istotami, między innymi przed zombie, loupgarou (czerwonowłose żeńskie wampiry) oraz baka, duchami czarnych magów, które potrafią zmieniać postać, przybierać formę zwierzęcia i nocą czatować na ofiary.
Nazwa ta może również pochodzić od słowa voudun oznaczającego boga, ducha, bądź święty przedmiot w języku Fonów z Dahomeju w zachodniej Afryce. A wielu Fonów francuscy właściciele plantacji przywieźli na Haiti jako niewolników.
W świątyniach voodoo znajdują się obrazy przedstawiające katolickich świętych, utożsamianych z poszczególnymi bogami i boginiami voodoo. I tak na przykład święty Patryk jest Damballahem, wężowym bogiem, zaś Jan Chrzciciel to Szango, bóg piorunów.
Pozostałe loa, czyli bóstwa voodoo, to Ghede - alias baron Samedi, Legba - bóg słońca, Erzulie - bogini miłości oraz księżycowy człowiek Carrefour.
Damballah (pierwotnie Da) objawia się jako tęcza i owija wokół świata wraz ze swoją wężową żoną Ayidą. Jest on jednym z 3 kosmicznych węży wymienianych w podaniach voodoo. Simbi jest patronem źródeł i rzek, zaś Petro "wężem na drzewie".
Voodoo kojarzy się przede wszystkim z czarami powodującymi śmierć lub choroby oraz z tworzeniem zombi. Jest "kultem zmarłych" zdominowanym przez Ghede, pana cmentarzy i czarnej magii, przedstawianego w czarnym cylindrze, czarnym fraku i w ciemnych okularach. Ghede jest mądry, zawsze czeka na rozstajach na dusze udające się do guinée - siedziby bogów. Jest również bogiem miłości, odpowiednikiem Erzulie, bogini miłości i żywiołów, która choć hojna w rozdawaniu darów, upudrowana, uperfumowana i bajecznie bogata, wiecznie opłakuje ulotność życia i uczuć.
Główna ceremonia w kulcie voodoo odbywająca się w Dniu Wszystkich Dusz, zapewnia ochronę przed złymi istotami, między innymi przed zombie, loupgarou (czerwonowłose żeńskie wampiry) oraz baka, duchami czarnych magów, które potrafią zmieniać postać, przybierać formę zwierzęcia i nocą czatować na ofiary.
Komentarze
Prześlij komentarz