Kapadocja

   Kapadocja - wyżyna w środkowej Turcji, zbudowana z tufów, popiołów i law wulkanu Erciyas Dagi. Najczęstszym elementem krajobrazu są smukłe i obłe grzyby skalne, ze stożkowatym albo płaskim kapeluszem.
   W miękkich tufach i wulkanicznych popiołach dało się drążyć kolejne tunele oraz groty. Jako pierwsi zamieszkali tu chrześcijańscy pustelnicy, a przez prześladowania religijne w Anatolii napłynęła tu nowa liczba osadników. Niektórzy badacze oceniają, że istniały tutaj całe podziemne miasta zamieszkane przez tysiące ludzi szukających schronienia przed arabskimi prześladowaniami. Kiedy zaś bezpośrednie niebezpieczeństwo minęło, budowano nowe kościoły, zgodnie z bizantyjskimi tradycjami.
   Między V a X  wiekiem w skałach wykuto również wiele kaplic oraz kościołów.

   Kapadocją rządzili niegdyś Hetyci, a potem Persowie. Od 17 roku n.e. podporządkowali ją sobie Rzymianie.