czereśnie i wiśnie
Czereśnie pochodzą z Turcji oraz gór Kaukazu. W dawnej medycynie ludowej wywary z liści i kwiatów znalazły zastosowanie w chorobach wątroby oraz w zaburzeniach pracy serca. Z kolei ze zmiażdżonych pestek wytłaczano olejek, który wykazywał działanie rozkurczające.
Te niewielkie owoce w 80% składają się z wody. Przede wszystkim jednak są kopalnią witamin i soli mineralnych. Zawarte w nich witaminy i przeciwutleniacze działają odmładzająco. Zawierają witaminy z grupy B, dużo potasu, a także jodu. Mają go więcej niż dorsz i wiele innych ryb morskich! Do tego zawierają związek o nazwie cyjanidyna, która u pacjentów z artretyzmem (dną moczanową) może blokować odczuwanie bólu wywołanego przez kryształki kwasu moczowego. Z tego powodu czereśnie poleca się osobom cierpiącym na opuchnięcia i zniekształcenia stawów.
Czereśnie są także źródłem kwercetyny, która zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych, reguluje stężenie cholesterolu w surowicy krwi oraz przeciwdziała niekorzystnemu zjawisku utleniania cholesterolu.
Czereśnie o bardziej kwaskowatym smaku, z uwagi na zawartość kwasów organicznych, regulują pracę przewodu pokarmowego i pobudzają pracę trzustki. Natomiast te słodsze działają łagodząco na przewód pokarmowy i wykazują działanie lekko moczopędne. Są bogate w cukry, lecz mimo to samej sacharozy jest bardzo niewiele, dzięki czemu indeks glikemiczny czereśni jest niski i wynosi 22. Mogą więc być spożywane przez osoby z cukrzycą, ale w umiarkowanej ilości.
- należy kupować dojrzałe owoce, ponieważ zerwane z drzewa już nie dojrzewają
- niemyte czereśnie można przechowywać w lodówce do 7 dni
- można je zamrażać; w tym celu należy usunąć ogonki i rozłożyć owoce na folii aluminiowej; można je przechowywać w zamrażalce maksymalnie 10 miesięcy
Uwaga!
Nie należy popijać czereśni żadnymi płynami, a w szczególności wodą lub mlekiem. Takie połączenie może doprowadzić do problemów żołądkowo-jelitowych, np. do biegunki. Nie powinno się też spożywać czereśni przed posiłkiem, zwłaszcza ciężkostrawnym, ponieważ te słodkie owoce dodatkowo utrudniają proces trawienia tego rodzaju potraw. Należy także pamiętać, że surowe czereśnie dość długo zalegają w żołądku, w związku z tym powinny ich unikać osoby z wrażliwym żołądkiem lub chorobą wrzodową.
Wiśnie w około 82% składają się z wody. Pozostałe 18% to prawdziwa skarbnica witamin, minerałów, przeciwutleniaczy i innych cennych składników. Te owoce były od dawna wykorzystywane w tradycyjnej medycynie ludowej, np. sok z wiśni ma właściwości przeciwzapalne - obniża gorączkę, łagodzi ból mięśni, poprawia wchłanianie leków. Z kolei współczesna fitoterapia poleca stosowanie wywaru z ogonków wiśni w celu zapobiegania powstawaniu skrzeplin i zatorów w naczyniach krwionośnych, jak również poleca stosowanie suszonych kwiatów wiśni pomocniczo w zapaleniu płuc (jako środek napotny) oraz wspomagająco przy leczeniu zapalenia spojówek. Wystarczy zanurzyć waciki w letnim naparze z suszonych kwiatów i położyć je na powiekach na 10 minut. Medycyna ludowa wykorzystuje także suszoną i sproszkowaną korę drzewa wiśniowego, z której parzy się herbatki uspokajające i nasenne. Natomiast odwar z młodych gałązek drzewa wiśniowego - wypity lub dodany do kąpieli - pomaga łagodzić bóle reumatyczne.
Wiśnie zawierają pokaźną ilość przeciwutleniaczy, wspomagają pracę układu sercowo-naczyniowego, korzystnie wpływają na produkcję krwinek czerwonych, są moczopędne, niskokaloryczne i są znakomitym środkiem na bezsenność.
Warto wiedzieć, że wiśnie przeznaczone do spożycia nie powinny być nadpsute ani nadgniłe. Takie owoce zwierają rakotwórcze pleśnie - mykotoksyny. Mogą być one przyczyną ostrych zatruć, alergii czy rozwoju grzybicy, a także chorób układu oddechowego. W związku z tym nawet jeśli tylko kawałek wiśni jest obity, należy wyrzucić cały owoc, a nie wykrawać wadliwy kawałek i zjadać resztę. Z kolei w pestkach wiśni znajdują się substancje cyjanowodorowe (tzw. kwas pruski), które są bardzo szkodliwe. Połknięcie pestki wiśni nie jest groźne dla zdrowia. Zostanie ona po prostu wydalona. Groźniejsze jest jej rozbicie czy pogryzienie.
Uwaga!
Nie należy popijać wiśni żadnymi płynami, zwłaszcza wodą i mlekiem. Takie połączenie może doprowadzić do problemów żołądkowo-jelitowych, najczęściej do biegunki.
Te niewielkie owoce w 80% składają się z wody. Przede wszystkim jednak są kopalnią witamin i soli mineralnych. Zawarte w nich witaminy i przeciwutleniacze działają odmładzająco. Zawierają witaminy z grupy B, dużo potasu, a także jodu. Mają go więcej niż dorsz i wiele innych ryb morskich! Do tego zawierają związek o nazwie cyjanidyna, która u pacjentów z artretyzmem (dną moczanową) może blokować odczuwanie bólu wywołanego przez kryształki kwasu moczowego. Z tego powodu czereśnie poleca się osobom cierpiącym na opuchnięcia i zniekształcenia stawów.
Czereśnie są także źródłem kwercetyny, która zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych, reguluje stężenie cholesterolu w surowicy krwi oraz przeciwdziała niekorzystnemu zjawisku utleniania cholesterolu.
Czereśnie o bardziej kwaskowatym smaku, z uwagi na zawartość kwasów organicznych, regulują pracę przewodu pokarmowego i pobudzają pracę trzustki. Natomiast te słodsze działają łagodząco na przewód pokarmowy i wykazują działanie lekko moczopędne. Są bogate w cukry, lecz mimo to samej sacharozy jest bardzo niewiele, dzięki czemu indeks glikemiczny czereśni jest niski i wynosi 22. Mogą więc być spożywane przez osoby z cukrzycą, ale w umiarkowanej ilości.
Warto wiedzieć, że:
- należy kupować dojrzałe owoce, ponieważ zerwane z drzewa już nie dojrzewają
- niemyte czereśnie można przechowywać w lodówce do 7 dni
- można je zamrażać; w tym celu należy usunąć ogonki i rozłożyć owoce na folii aluminiowej; można je przechowywać w zamrażalce maksymalnie 10 miesięcy
Uwaga!
Nie należy popijać czereśni żadnymi płynami, a w szczególności wodą lub mlekiem. Takie połączenie może doprowadzić do problemów żołądkowo-jelitowych, np. do biegunki. Nie powinno się też spożywać czereśni przed posiłkiem, zwłaszcza ciężkostrawnym, ponieważ te słodkie owoce dodatkowo utrudniają proces trawienia tego rodzaju potraw. Należy także pamiętać, że surowe czereśnie dość długo zalegają w żołądku, w związku z tym powinny ich unikać osoby z wrażliwym żołądkiem lub chorobą wrzodową.
Wiśnie w około 82% składają się z wody. Pozostałe 18% to prawdziwa skarbnica witamin, minerałów, przeciwutleniaczy i innych cennych składników. Te owoce były od dawna wykorzystywane w tradycyjnej medycynie ludowej, np. sok z wiśni ma właściwości przeciwzapalne - obniża gorączkę, łagodzi ból mięśni, poprawia wchłanianie leków. Z kolei współczesna fitoterapia poleca stosowanie wywaru z ogonków wiśni w celu zapobiegania powstawaniu skrzeplin i zatorów w naczyniach krwionośnych, jak również poleca stosowanie suszonych kwiatów wiśni pomocniczo w zapaleniu płuc (jako środek napotny) oraz wspomagająco przy leczeniu zapalenia spojówek. Wystarczy zanurzyć waciki w letnim naparze z suszonych kwiatów i położyć je na powiekach na 10 minut. Medycyna ludowa wykorzystuje także suszoną i sproszkowaną korę drzewa wiśniowego, z której parzy się herbatki uspokajające i nasenne. Natomiast odwar z młodych gałązek drzewa wiśniowego - wypity lub dodany do kąpieli - pomaga łagodzić bóle reumatyczne.
Wiśnie zawierają pokaźną ilość przeciwutleniaczy, wspomagają pracę układu sercowo-naczyniowego, korzystnie wpływają na produkcję krwinek czerwonych, są moczopędne, niskokaloryczne i są znakomitym środkiem na bezsenność.
Warto wiedzieć, że wiśnie przeznaczone do spożycia nie powinny być nadpsute ani nadgniłe. Takie owoce zwierają rakotwórcze pleśnie - mykotoksyny. Mogą być one przyczyną ostrych zatruć, alergii czy rozwoju grzybicy, a także chorób układu oddechowego. W związku z tym nawet jeśli tylko kawałek wiśni jest obity, należy wyrzucić cały owoc, a nie wykrawać wadliwy kawałek i zjadać resztę. Z kolei w pestkach wiśni znajdują się substancje cyjanowodorowe (tzw. kwas pruski), które są bardzo szkodliwe. Połknięcie pestki wiśni nie jest groźne dla zdrowia. Zostanie ona po prostu wydalona. Groźniejsze jest jej rozbicie czy pogryzienie.
Uwaga!
Nie należy popijać wiśni żadnymi płynami, zwłaszcza wodą i mlekiem. Takie połączenie może doprowadzić do problemów żołądkowo-jelitowych, najczęściej do biegunki.
Komentarze
Prześlij komentarz