groch

    Groch jest rośliną strączkową, której właściwości zdrowotne doceniano najpierw na Bliskim Wschodzie (skąd prawdopodobnie pochodzi), a dopiero później w Europie. Znano go już w starożytności w Indiach, Egipcie i Rzymie. Szersze rozpowszechnienie spożycia grochu w Europie nastąpiło w średniowieczu (pierwsze wzmianki pochodzą z XV wieku). 

    Groch należy do rodziny bobowatych, podobnie jak fasola, bób, soczewica czy ciecierzyca. Owocem grochu jest strąk zawierający 3-10 nasion. Ze względu na budowę strąka rozróżnia się groch cukrowy i groch łuskowy. Wielkość, kształt i barwa (zielona, żółta lub biała) nasion są cechami odmianowymi.

    Groch cukrowy zbiera się, gdy strąki są w pełni wyrośnięte, a nasiona w postaci zawiązków. Cechą charakterystyczną groszku cukrowego jest brak twardej, pergaminowej wyściółki w ściankach strąków, dzięki czemu są one jadalne w całości, także w postaci świeżej. W strąku znajdują się bardzo smaczne, słodkie, kuliste nasiona. Z kolei groch łuskowy powinien być zbierany po całkowitym wyrośnięciu strąków i wykształceniu nasion. Groch łuskowy zbierany jest na suche nasiona, które są oczyszczane z łuski, czyli łuskane (wykorzystuje się je do tradycyjnej grochówki czy kapusty z grochem), ale także jako tzw. zielony groszek. W przeciwieństwie do grochu cukrowego, sam strąk nie nadaje się do spożycia.

właściwości i zastosowanie:

- to przede wszystkim dobre źródło białka

- zawiera też takie składniki mineralne jak żelazo, magnez, fosfor, potas i wapń

- zawiera witaminy z grupy B

- ma sporo antynowotworowych przeciwutleniaczy

- należy do roślin zasadotwórczych, jest więc dobrym pokarmem odkwaszającym organizm

- ma niski indeks glikemiczny

- może być źle tolerowane przez osoby, które mają bardzo wrażliwe żołądki, cierpią na refluks albo chorobę wrzodową

- należy do produktów wzdymających

- ma dosyć szerokie zastosowanie w kosmetyce

- suche nasiona nadają się do długiego przechowywania w chłodnym, nienasłonecznionym miejscu

gotowanie:

- przed gotowaniem grochu łamanego (połówki) nie moczyć, tylko opłukać pod bieżącą wodą

- cały groch przed gotowaniem moczyć w zimnej wodzie przez 10-12 godzin 

- groch łamany (połówki) gotuje się przez 40-45 minut

- groch cały należy gotować przez 1-1,5 godziny

- co jakiś czas należy zbierać szumowiny

- wodę najlepiej posolić przed końcem gotowania (1-2 łyżeczki na 1 litr wody)

- groch jest gotowy, jeśli rozpada się pod naciskiem widelca

cukrowy