galangal

    Galangal to aromatyczna przyprawa i roślina. Pochodzi z Azji południowo-wschodniej, a nazwy galangal używa się na określenie kłącza 4 roślin. Pierwsza to galangal mniejszy, druga - galangal większy, zwany też tajskim galangalem / imbirem albo niebieskim imbirem (właśnie tę odmianę stosuje się najczęściej i to ona jest najlepiej przebadana), trzecia to kencur, zwana także w indonezji kencurem, aromatycznym lub piaskowym imbirem, zaś czwarta - Boesenbergia rotunda, czyli krachai (zwana chińskim galangalem, chińskimi kluczami lub palcowatymi korzeniami).

    Roślina ta pierwotnie rosła na terenie południowych Chin i na Tajwanie. Do Europy dotarła w średniowieczu, przywieziona przez arabskich lekarzy. 

właściwości:

- w Azji południowo-wschodniej jest stosowany jako środek pomocny w leczeniu zapalenia stawów, kaszlu, astmy, cukrzycy i otyłości

- obniża poziom cukru we krwi

- wspomaga trawienie

- olejek zawarty w kłączu pobudza wydzielanie śliny i soku żołądkowego, działa żółciopędnie i rozkurczowo, leczy wzdęcia

- łagodzi mdłości (może być stosowany przy chorobie lokomocyjnej)

- dzięki zawartości galanginy, ma właściwości wiruso-, grzybo- i bakteriobójcze

zastosowanie:

- jest równie aromatyczny i piekący jak imbir, ale bardziej gorzki i pieprzowy w smaku

- można kupić kłącze świeże, suszone lub mielone, a także w formie gotowych past, jednak najlepszy jest świeży

- suszony korzeń samodzielnie nie nadaje się do spożycia

- można przyrządzić z niego zarówno napar jak i nalewkę

- najbardziej znany jest w Tajlandii, gdzie używa się go dosłownie do wszystkiego, jednak najpopularniejsze potrawy z galangalem to zupy tom yum kung (tom yum goong) czy tom kha kai (tom ka gai)

- dodaje się go do dań z owocami morza i mięsnych, do sałatek i do sosów, w tym również dipów

- w Indonezji doprawia się nim tradycyjną zupę soto i przyrządza z jego udziałem ziołowy napój - jama

- w Malezji znajduje się w ryżowym daniu nasi ulam

    Kłącze można przechowywać w lodówce, najlepiej w papierowym ręczniku. Nadaje się też do mrożenia, a przed spożyciem - podobnie jak imbir - należy go oskrobać. Zazwyczaj kawałki galangalu wyjmuje się po ugotowaniu - mają tylko oddać swój intensywny aromat. Jeśli jednak długo gotujemy potrawę i galangal zmięknie, można zjeść plasterki.