wudu (3)
Niezwykłe jest utożsamienie Marii Panny z Erzulią, piękną boginią miłości.
Kiedy Erzulia opęta wiernego, ten prowadzony jest w sanktuarium do miejsca poświęconego bogini miłości, gdzie rozłożone są wytworne stroje, grzebienie, kosmetyki oraz biżuteria.
"Ona" - a czasem on, mężczyzna - stroi się, zakłada błyskotki, po czym flirtuje z innymi uczestnikami ceremonii, domagając się też słodkich ciastek i szampana. Mówi przesadnie wysokim głosem, a jeśli odmówi się jej czegoś, wówczas zalewa się łzami.
Wierni owładnięci przez Damballaha, boga węży, mogą się wić po ziemi niczym gad, bądź też oplatać wokół krokwi świątyni. Damballah jest identyfikowany ze świętym Patrykiem, gdyż jak głosi legenda, miał władzę nad wężami i wypędził je z Irlandii.
Na cmentarzach przebywają Guede, duchy śmierci, ubrane niczym właściciel zakładu pogrzebowego: w czarne surduty i cylindry. Przewodzi im złowrogi Baron Samedi, pan podziemi, mistrz magii.
W sanktuarium jego wyobrażeniem jest krzyż zwieńczony czarnym melonikiem i owinięty czarnym płaszczem albo kamizelką. Baron Samedi jest chciwy i lubieżny, może zagarnąć ofiary złożone innym loa.
W Zaduszki - wielkie święto zmarłych - na haitańskich cmentarzach śpiewa się ku jego czci przepełnione zmysłowością pieśni. Smutne święto przeradza się w radosny festyn głoszący pochwałę życia.
Kiedy Erzulia opęta wiernego, ten prowadzony jest w sanktuarium do miejsca poświęconego bogini miłości, gdzie rozłożone są wytworne stroje, grzebienie, kosmetyki oraz biżuteria.
"Ona" - a czasem on, mężczyzna - stroi się, zakłada błyskotki, po czym flirtuje z innymi uczestnikami ceremonii, domagając się też słodkich ciastek i szampana. Mówi przesadnie wysokim głosem, a jeśli odmówi się jej czegoś, wówczas zalewa się łzami.
Wierni owładnięci przez Damballaha, boga węży, mogą się wić po ziemi niczym gad, bądź też oplatać wokół krokwi świątyni. Damballah jest identyfikowany ze świętym Patrykiem, gdyż jak głosi legenda, miał władzę nad wężami i wypędził je z Irlandii.
Na cmentarzach przebywają Guede, duchy śmierci, ubrane niczym właściciel zakładu pogrzebowego: w czarne surduty i cylindry. Przewodzi im złowrogi Baron Samedi, pan podziemi, mistrz magii.
W sanktuarium jego wyobrażeniem jest krzyż zwieńczony czarnym melonikiem i owinięty czarnym płaszczem albo kamizelką. Baron Samedi jest chciwy i lubieżny, może zagarnąć ofiary złożone innym loa.
W Zaduszki - wielkie święto zmarłych - na haitańskich cmentarzach śpiewa się ku jego czci przepełnione zmysłowością pieśni. Smutne święto przeradza się w radosny festyn głoszący pochwałę życia.
Komentarze
Prześlij komentarz