tybetańska księga zmarłych

   Tybetańska księga zmarłych, zwana też Bardo Thödol - czyli Wyzwolenie z bardo przez słuchanie - jest buddyjskim tekstem pochodzącym z VIII wieku. Składa się on z liturgii czytanych umierającym oraz ku czci zmarłych, opisuje pośmiertne halucynacje. 

   Księga ta zawiera wiedzę pochodzącą od lamów, potrafiących przypomnieć sobie poprzednie wcielenia. Celem tej księgi była pomoc umierającym uniknąć niepotrzebnego odradzania się.

   Według księgi, istota świadomości jest boska, a identyfikowanie się z boskością jest celem życia.