sandałowiec

• Sandałowiec jest niezbyt wysokim, bardzo wolno rosnącym drzewem, półpasożytem, przysysającym się ssawkami do korzeni innych roślin. Pochodzi z Indii, półwyspu Malajskiego, Indonezji oraz Filipin, zaś uprawia się go głównie z Indiach i na Malajach.

• Był znany i wysoko ceniony już w starożytności, a szczególnie w Chinach i Indiach oraz w Egipcie. Jego drewna używano jako kadzidła w obrzędach religijnych. Służył też do wyrobu wonnych pałeczek, naszyjników i szkatułek. Olejek z kolei był wykorzystywany do balsamowania zwłok.
• Europejczycy zapoznali się z nim dopiero w XVIII wieku, a to za sprawą arabskich lekarzy.

• Wyciąg z drewna sandałowca używano jako leku przy trudno się gojących ranach i w stanach zapalnych skóry, regulującego procesy trawienne, środka przeciwgorączkowego oraz w stanach zapalnych dróg moczowych. 

• Obecnie w lecznictwie wykorzystuje się zarówno drewno jak i korę sandałowca ścinanego w wieku 20-40 lat. Zarówno jedno jak i drugie charakteryzuje się przyjemnym i charakterystycznym zapachem, zawierającym olejek eteryczny. On sam działa odkażająco oraz rozkurczowo i przeciwzapalnie, dlatego też jest stosowany w aromatoterapii i w przemyśle kosmetycznym.