fitoterapia

   Fitoterapia to inaczej ziołolecznictwo, czyli metoda leczenia wykorzystująca surowce i przetwory roślinne, jak również substancje czynne z nich wyodrębnione w celu osiągnięcia zamierzonego efektu terapeutycznego, bądź w profilaktyce. Fitoterapia jest najbardziej rozległą gałęzią medycyny naturalnej, jednocześnie będącą najstarszą i najbardziej udokumentowaną naukowo. 

• 2 000 lat p.n.e. Babilończycy i Asyryjczycy wykorzystywali rumianek, nagietek, piołun. W egipskich papirusach można znaleźć wzmianki o wykorzystywaniu w lecznictwie m.in. aloesu, czosnku, mięty, siemię lniane. Około 400 lat p.n.e. starożytni Grecy poznali działanie maku i ziela krwawnika. W II wieku n.e. Galen opisał sposób przygotowania takich postaci leku roślinnego jak napar, odwar i nalewka. 

• W XV wieku nastąpił przełom w medycynie. Wtedy to właśnie powstała idea izolowania z roślin leczniczych składników farmakologicznie aktywnych, którą stosujemy aż do dzisiaj.

• W XIX wieku wyizolowano z opium morfinę, a z nasion kulczyby strychninę.

• W roku 1935 rozpoczęła się era chemioterapii, zaś fitoterapia zeszła na dalszy plan. 

   "Definicja leku roślinnego mówi, że są to środki farmaceutyczne, których głównym składnikiem czynnym są zioła lub ich przetwory i stanowią one ponad 60% jego składu. Tak więc leki roślinne to: 

      1. wysuszone surowce roślinne (liście, kwiaty, kora, owoce, nasiona) lub odpowiednio skomponowane ich mieszanki przygotowane do bezpośredniego użycia, 

      2. sporządzone z surowców roślinnych preparaty galenowe (nalewki, wyciągi, maceraty, odwary, napary, syropy), 

      3. otrzymane z surowca roślinnego farmakologicznie czynne substancje jak na przykład rutyna, kolchicyna, tubokuraryna czy escyna."

   

Wyróżniamy fitoterapię tradycyjną i nowoczesną:

- tradycyjna opiera się na wykorzystaniu leczniczym pojedynczych ziół, bądź ich mieszanek, poprzez przygotowywanie z nich preparatów galenowych (np. napar z liści szałwii)

- nowoczesna zajmuje się wyodrębnianiem z roślin czystych substancji o określonych właściwościach farmakologicznych i znanych cechach fizykochemicznych; dzięki temu dawkowanie leków roślinnych jest dokładniejsze i skuteczniejsze