religia zoroastryjska

• Za panowania Ardaszira I (pierwszego króla sasanidzkiego), który zdobył władzę w 226 r. n.e. zoroastryzm stał się dominującą religią w Iranie. Twórcą podstaw tej religii był Zaratustra, irański prorok, który - według legendy - żył w latach 628-551 p.n.e., choć niektórzy uczeni uważają, że w II tysiącleciu. 

• Religię zoroastryjską cechował dualizm Dobra i Zła, Światła i Ciemności, czyli Boga Ormuzda (nazywanego też Ahuramazdą) oraz Demona Arymana. Walka pomiędzy dobrymi a złymi duchami (ahurasami i daevasami) zakończy się zwycięstwem Ahuramazdy.

• Człowiek jest złożony z pierwiastka cielesnego oraz duchownego i przez całe swoje życie jest uwikłany w odwieczną walkę dobra ze złem. Każdy z jego czynów opowiada się za jedną ze stron, a w tym wyborze pomagają mu sumienie - daena (din), wewnętrzny zmysł pozwalający odróżnić dobro od zła - urwan (rawan) oraz anioł-stróż - frawaszi.

• Bardzo ważny jest ogień, gdyż jest to najczystsza postać Ahuramazdy. W związku z tym, nie jest dozwolona kremacja, ponieważ może ona skalać ogień. 

• Ciała zmarłych są zostawiane na specjalnych "wieżach milczenia", gdzie drapieżne ptaki (przeważnie są to sępy) rozszarpują i zjadają mięso. Dopiero, gdy na kościach nie pozostanie już żaden skrawek, szczątki są zrzucane do specjalnego szybu w wieży. Obecnie jednak coraz częściej zaprzestaje się tych praktyk i chowa się zwłoki w betonowych grobach tak, by nie miały styczności z ziemią.

• Najsilniejsze wpływy w Iranie religia ta miała w okresie sasanidzkim. Wraz z pojawieniem się islamu dawna religia stopniowo zanikała. Obecnie jej wyznawców można spotkać w Azji, USA i Kanadzie, lecz najliczniejszą grupą wyznawców są Parsi (Persowie), którzy pod koniec IX w. n.e. opuścili Iran i znaleźli się w Indiach.