kasty
Wyraz "kasta", używany na określenie grupy społecznej w Indiach, pochodzi z języka portugalskiego i przed XVI w. nie był znany.
W sanskrycie słowo oznaczające kastę, warna, jest używane od czasów powstania Wed i znaczy tyle, co "kolor". Najprawdopodobniej odzwierciedlało ono formowanie się nowych grup społecznych w następstwie podporządkowywania się miejscowych ciemnoskórych Dasjów jasnoskórym przybyszom Ariom. Kiedy pojawili się oni po raz pierwszy w Indiach, byli podzieleni na 3 klasy:
- arystokrację lub wojowników - kszatrjów
- kapłanów - braminów
- rolników - wajśjów
Nie istniały kasty, a ten podział najprawdopodobniej ułatwiał organizację plemion na poziomi społecznym i ekonomicznym.
Dyskryminacja Dasjów, była pierwszym krokiem w kierunku systemu hierarchicznego, opartego na religijnej zasadzie rytualnej czystości. Dasjowie oraz potomkowie Dasjów i Ariów stali się kastą najniższą - śudrów. Z kolei późniejsze wyniesienie braminów do kasty najwyższej ponad kszatrjów łączyło się z powstaniem idei boskiej władzy królewskiej. (Według nauki braminów tylko kapłani mogli przenosić boską moc na króla). W ten sposób zostało nadane kastom znaczenie religijne.
Przynależność do nich stała się dziedziczna i coraz ściślej przestrzegana. Zakazano kontaktów między kastami.
Dalsze zmiany nastąpiły z chwilą powstania klasy bogatych kupców, którzy stali się kastą wajśjów. Rolnicy i ludzie prości zostali zdegradowani do czwartej kasty - śudrów - co z kolei przeniosło dotychczasowych śudrów do pozakastowej grupy "nieczystych".
W sanskrycie słowo oznaczające kastę, warna, jest używane od czasów powstania Wed i znaczy tyle, co "kolor". Najprawdopodobniej odzwierciedlało ono formowanie się nowych grup społecznych w następstwie podporządkowywania się miejscowych ciemnoskórych Dasjów jasnoskórym przybyszom Ariom. Kiedy pojawili się oni po raz pierwszy w Indiach, byli podzieleni na 3 klasy:
- arystokrację lub wojowników - kszatrjów
- kapłanów - braminów
- rolników - wajśjów
Nie istniały kasty, a ten podział najprawdopodobniej ułatwiał organizację plemion na poziomi społecznym i ekonomicznym.
Dyskryminacja Dasjów, była pierwszym krokiem w kierunku systemu hierarchicznego, opartego na religijnej zasadzie rytualnej czystości. Dasjowie oraz potomkowie Dasjów i Ariów stali się kastą najniższą - śudrów. Z kolei późniejsze wyniesienie braminów do kasty najwyższej ponad kszatrjów łączyło się z powstaniem idei boskiej władzy królewskiej. (Według nauki braminów tylko kapłani mogli przenosić boską moc na króla). W ten sposób zostało nadane kastom znaczenie religijne.
Przynależność do nich stała się dziedziczna i coraz ściślej przestrzegana. Zakazano kontaktów między kastami.
Dalsze zmiany nastąpiły z chwilą powstania klasy bogatych kupców, którzy stali się kastą wajśjów. Rolnicy i ludzie prości zostali zdegradowani do czwartej kasty - śudrów - co z kolei przeniosło dotychczasowych śudrów do pozakastowej grupy "nieczystych".
kasta - zajęcie
- bramini (kapłani) - funkcje religijne, sądownictwo, nauczanie
- kszatrijowie (rycerze) - obrona i rządzenie krajem, niekiedy uważani za kastę wyższą od braminów
- wajśjowie (wieśniacy) - rolnictwo, hodowla, rzemiosło, kupiectwo
- siudrowie (służebni) - służenie wyższym kastom, rolnictwo, byli niedopuszczani do niektórych obrzędów religijnych, np. nie mogli słuchać świętych Wed
- pariasi/haridżanie (niedotykalni) - ludność poza systemem kast, pogardzani ze względu na swe zajęcia, niedopuszczani do świątyń, żyją w oddzielnych skupiskach
Komentarze
Prześlij komentarz