Wyspa Wielkanocna

   "Norweski archeolog i antropolog, Thor Heyerdahl, prowadził badania nad tajemnicami Wyspy Wielkanocnej. W ramach eksperymentu przepłynął ocean tratwą wykonaną z drzewa balsa (Kon-Tiki) i trzcinową łodzią (Ra II), które dowiodły, że starożytne cywilizacje mogły utrzymywać kontakty nawet z ogromnego oddalenia.  

   Zaobserwowano pewne związki kulturowe między preinkaską społecznością w Tiahuanaco i plemieniem Wyspy Wielkanocnej. Prawdopodobnie istniały również więzi z Peru, gdzie hiszpańscy konkwistadorzy napotkali opowieści o wyspie leżącej daleko na zachód. Znaleziona na Wyspie Wielkanocnej przez pierwszych badaczy trzcina oraz warzywa, takie jak słodkie ziemniaki i juka, są roślinami rdzennie południowoamerykańskimi.  

   Legendy Wyspy Wielkanocnej mówią o Długich Uszach, którzy przybyli ze wschodu, i Krótkich Uszach, którzy później przypłynęli z zachodu. To nasuwa myśl, że pierwotni osadnicy pochodzili z preinkaskiej Ameryki Łacińskiej (gdzie były znane praktyki wyciągania uszu), a po nich zjawili się Polinezyjczycy, którzy później zdominowali religijnie nastawionych Długouchych."   

   Olbrzymie posągi zwane przez wyspiarzy moai mają 3,7-4,6 m wysokości i masę około 20 ton. Niektóre są większe - mają 10 m wysokości i ważą ponad 90 ton. Na wyspie jest ich około tysiąca. Do dziś nie wiadomo dlaczego powstały i czemu służyły. Przedstawiały przodków, czy może bogów? I czemu spoglądają na morze?