Pawilon Wielkiego Buddy

   Pawilon Wielkiego Buddy (Daibutsuden) w świątyni Todaidżi (Japonia) jest największym drewnianym budynkiem świata, choć w chwili obecnej ma 2/3 swojej pierwotnej wysokości. Wielokrotnie był trawiony przez ogień i tylekrotnie był odbudowywany. 
   Wielki Budda jest jedną z najsłynniejszych osobliwości Japonii i największym wizerunkiem Buddy w tym kraju. Budowę pawilonu rozpoczęto w 752 roku, a w pełnej przepychu uroczystości uczestniczyli cesarz wraz z cesarzową i dworem, tysiące kapłanów, a także delegacje z całej Japonii oraz z Chin i Korei. 

   Niektóre z szat, świętych naczyń oraz biżuterii obecnych na uroczystości zachowały się do dziś w skarbcu świątyni, wyposażonym w doskonały system wentylacyjny. Dzięki niemu możemy podziwiać zachowane w idealnym stanie parawany i delikatne przedmioty wykonane z papieru oraz jedwabiu. 

   Budda siedzi na piedestale mającym 21 m obwodu. Składa się on z 56 płatków lotosu odlanych z brązu, a każdy z nich ma prawie 3 m wysokości. Za jego głową znajduje się pozłacana drewniana aureola z wizerunkiem jego 16 wcieleń. Została ona dodana w XVII wieku. Wtedy też pojawiły się dwa posągi towarzyszące - miłosiernej bogini Kannon i bóstwa szczęśliwego trafu.
   Z prawej strony za Buddą stoi drewniany filar z niewielkim otworem, przez który usiłują się przecisnąć pielgrzymi. Według ludowego wierzenia ci, którym uda się ta sztuka, mają zapewniony raj.
   Siedzący Budda ma 16 m wysokości - z czego jego twarz to prawie 5 m długości i 3 m szerokości. Jego prawa ręka z dłonią skierowaną na zewnątrz jest uniesiona w geście błogosławieństwa. Ułożenie lewej ręki oznacza spełnienie życzeń.