homeopatia

   "Substancjami, które u zdrowych osób wywoływały objawy choroby, leczył już Hipokrates. Gdy od jego czasów minęło prawie 2 500 lat, niemiecki lekarz Samuel Hahnemann (1755-1843), nie mogąc pogodzić się z bezsilnością medycyny wobec wielu chorób i bezwzględnością ówczesnych praktyk (upuszczanie krwi, infekowanie ran ropą), zrezygnował z leczenia i zajął się tłumaczeniem tekstów medycznych. Natrafił na pracę Materia Medica Williama Cullena, której autor opisywał m.in. przeciwgorączkowe działanie kory chininowej przy leczeniu malarii. 

    Hahnemann sam zażył korę, po czym wystąpiły u niego objawy typowe dla malarii. Zniknęły po 2-3 godzinach, a pojawiły się po ponownym przyjęciu leku. Kolejne próby z zastosowaniem innych leków pozwoliły mu stwierdzić, że zbyt duża dawka preparatu może pogarszać stan chorego, podczas gdy jego większe rozcieńczenie zwiększa skuteczność. Swoje doświadczenia opisał w Oragonie Sztuki Medycznej. Tak w 1810 roku powstała homeopatia (z gr. homois - podobny i pathos - choroba)."  

   Mimo, iż w wielu krajach homeopatia wciąż jest uznawana za medycynę alternatywną, przybywa jej zwolenników. Leki homeopatyczne zyskały opinię łatwo dostępnych (bez recepty), tanich i bezpiecznych - źle dobrany lek nie zaszkodzi, co najwyżej nie zadziała. Nie można ich przedawkować i nie wchodzą w interakcje z innymi lekami, co sprawia, że może je brać każdy.