Diabelska Wieża

   Według pewnej indiańskiej legendy, 7 panien uciekając przed olbrzymim niedźwiedziem schroniło się na płaskim wierzchołku Diabelskiej Wieży. Niedźwiedź, pragnący za wszelką cenę pojmać młode kobiety, ponawiał próby wdrapania się na szczyt. Za każdym razem żłobił pazurami głębokie rysy w skale. Kiedy wreszcie mu się to udało, panny wskoczyły na niską skałę, która ocaliła je przed zwierzęciem wzniósłszy się wysoko ku niebu.
   Według jeszcze innej legendy, nazwa wieży pochodzi stąd, że na jej wierzchołku siedział diabeł, który grając na bębnie siał przerażenie wśród tych, którzy go usłyszeli. 

        Diabelska Wieża powstała ok. 50 mln lat temu, gdy Wyoming pokrywało morze, na którego dnie tworzyły się warstwy skał osadowych. Jednocześnie spod skorupy ziemskiej wypływała pod sporym ciśnieniem magma, która przenikała skały osadowe. Stygnąc i krystalizując się kurczyła się i pękała, formując wieloboczne kolumny. 
   W ciągu milionów lat wraz z wypiętrzaniem się dna morskiego i przekształcaniem go w ląd, erozje niszczyły skały osadowe aż w końcu pozostała jedynie bryła skały wulkanicznej. 
   Diabelska Wieża wyrasta z falistych równin stanu Wyoming, w bliskiej odległości lasów sosnowych Black Hills. Jest najwyższym punktem w promieniu wielu kilometrów, a przy dobrej pogodzie można ją zobaczyć w odległości nawet 160 km. Od podstawy ma wysokość 264 m, a u podstawy 300 m średnicy. Zwęża się ona ku górze, gdzie jej średnica wynosi 84 m.