rajskie jabłka
Rajska jabłoń - czyli jabłoń ozdobna - występuje dziko w Europie, od Skandynawii na południe i wschód po Hiszpanię, Grecję i Azję Południowo-Wschodnią. To spory krzew albo niewielkie drzewo z rodziny różowatych, dorastające zazwyczaj do 4 - 6 metrów wysokości. Wiosną pokrywa się różnokolorowymi kwiatami, a jesienią wydaje niewielkie, dekoracyjne i zarazem jadalne owoce. Jej uprawa nie jest trudna. Lubi zaciszne, osłonięte od wiatru, słoneczne stanowiska oraz żyzną, piaszczysto-gliniastą glebę. Wymaga pielęgnacyjnego przycięcia wczesną wiosną oraz ochrony przed grzybami. Jest odporna na miejskie zanieczyszczenia i mrozy.
Owoce te - nazywane potocznie rajskimi jabłuszkami - zachwycają przede wszystkim wyglądem: są nieduże i mają intensywny czerwony kolor, jednak w smaku są cierpkie i kwaśne, dlatego nie zaleca się spożywania ich surowych. Można je za to gotować, piec, smażyć... I choć rajska jabłoń jest uznawana przede wszystkim za roślinę ozdobną, to jej owoce nie są pozbawione wartości odżywczych. Większość owoców jabłoni ma podobne właściwości, a zawartość witamin i związków mineralnych niewiele różni się od siebie. I tak, zawierają one m.in. kwas cytrynowy, mlekowy i bursztynowy oraz pochodne kwasu kawowego, pektyny, składniki mineralne i witaminy, wśród których wyróżnia się tiaminę, ryboflawinę, niacynę i kwas askorbinowy. Zawartość kwasu askorbinowego jest bardzo zróżnicowana i wynosi do 40 mg/100 g.
Owoce to dobry surowiec do przygotowywania przetworów. Ich walory estetyczne można podkreślić poprzez kandyzację w cukrze - wówczas posłużą jako dekoracja deserów albo tortów.
W medycynie ludowej owoce rajskiej jabłoni używane były przy wzdęciach, pozbywaniu się nadmiaru śluzów, a także wspomagająco przy anemii, zaburzeniach żółciowych i kolce. Również liście rajskiej jabłoni wykazują działanie lecznicze. Zawierają do 2,4% substancji przeciwbakteryjnej zwanej floretyną. Jest ona przeciwutleniaczem, który m.in. hamuje wzrost wielu bakterii Gram dodatnich i Gram ujemnych.
Uwaga! Wszystkie rośliny z tego rodzaju zawierają w nasionach i często w liściach, cyjanowodór. Jest on trującą substancją, która nie powinna być spożywana w większych ilościach.
Komentarze
Prześlij komentarz