Salvador de Bahia, Brazylia

   Leżące w północno-wschodniej Brazylii Salvador de Bahia do 1763 roku było stolicą Brazylii. Dobrobyt miasta opierał się na handlu trzciną cukrową, kakao, tytoniem, a także afrykańskimi niewolnikami.
   W miejscu, w którym w 1501 roku wylądował włoski żeglarz Amerigo Vespucci pół wieku później założono Salvador de Bahia de Todos os Santos, czyli miasto "Zbawiciela Zatoki Wszystkich Świętych".
   Do zagospodarowania olbrzymich plantacji trzciny cukrowej oraz tytoniu potrzebowano licznej siły roboczej, a ponieważ nie wystarczało rdzennych mieszkańców, sprowadzano Afrykańczyków. W 1558 roku odbył się jeden z pierwszych targów niewolników w Nowym Świecie.
   W 1624 roku Holendrzy niespodziewanym atakiem zajęli obszar wokół miasta, jednak już rok później musieli go opuścić.
   Rzym Czarnych (przydomek miasta z okresu handlu niewolnikami) składał się z części górnej i dolnej, położonej u stóp wybrzeża klifowego wznoszącego się na wysokość 80 m. 

   Ponad 2/3 mieszkańców miasta to potomkowie niewolników, stąd też wiele tu wpływów europejskiej i afrykańskiej kultury. Do najwspanialszych dzieł architektury należy bez wątpienia katedra z pełnymi przepychu ołtarzami bocznymi, malowidłami religijnymi i pozłacanym stropem kasetonowym, jednakże twierdzenie, że w mieście jest tyle kościołów ile dni w roku, to przesada. Będzie ich ze 166, ale każda z nich i tak robi wrażenie.

Stare Miasto