syrop klonowy
Syrop klonowy, nazywany Kanadyjskim Płynnym Złotem, jest produkowany w ogromnej większości w Kanadzie, w prowincji Quebec. Pierwotnie wytwarzały go ludy indiańskie zamieszkujące tereny obecnej Kanady i północnych Stanów Zjednoczonych jeszcze na długo przed odkryciem Ameryki przez Kolumba i przybyciem Europejczyków.
Jak sama nazwa wskazuje, produkuje się go z wykorzystaniem klonów, głównie gatunków cukrowego, srebrzystego, czerwonego i czarnego. Aby drzewa nadawały się do pozyskiwania soku muszą mieć około 30-40 lat. Ponieważ proces jest dla nich mało inwazyjny, przez to te same klony można wykorzystywać jako surowiec przez wiele dziesięcioleci.
Pozyskiwanie soku odbywa się wczesną wiosną, w okresie roztopów. To najlepszy czas, gdyż drzewa nie ulegają wtedy nadmiernemu wysuszeniu, a sok smakuje najlepiej. Kiedy zaś drzewa zaczynają rozwijać pąki, smak soku zmienia się na niekorzyść.
W pniach drzew umieszcza się kraniki, przez które wypływa sok zbierany bezpośrednio do naczyń lub transportowany jest do większych rynien, dzięki specjalnemu systemowi rurek połączonych z kranikami. Zebrany sok poddaje się odparowaniu i zagęszczeniu poprzez podgrzewanie, aż do uzyskania odpowiedniej konsystencji syropu.
Tradycyjnie Indianie zagęszczali sok wrzucając do niego rozgrzane kamienie, dzięki czemu woda stopniowo odparowywała. Stosowano także inną metodę polegającą na pozostawieniu soku do zamarznięcia. Później zdejmowano warstewkę wody z powierzchni naczynia. Niestety obie te metody były bardzo czasochłonne. Europejscy osadnicy zmodernizowali sposób wytwarzania syropu, a mianowicie, otrzymywali go poprzez długie gotowanie w miedzianych kotłach.
Obecne metody nie różnią się aż tak bardzo od tych tradycyjnych.
Soki pozyskiwanie z klonów różnią się składem. Zwykle zawierają 1,5-3% cukru. I to od ilości cukru w soku zależy z jaką wydajnością wytworzy się z niego syrop. Do wyprodukowania 1 l potrzeba 20-50 l soku.
W związku ze zmiennymi parametrami soku trudno określić dokładny czas potrzebny na gotowanie. Doświadczony wytwórca rozpoznaje po wyglądzie czy syrop jest już gotowy. Sprawdza również zawartość cukru cukromierzem.
Syrop klonowy butelkuje się w temperaturze 82 st. C. Przeciętnie jest przydatny do spożycia przez 18 miesięcy.
- zawiera takie składniki mineralne jak cynk, potas, sód, żelazo, wapń, selen i mangan, a także niektóre witaminy z grupy B
- to bardzo dobre źródło związków fenolowych, należących do grupy przeciwutleniaczy
- jest wartościowym zamiennikiem cukru, jednak należy go stosować w umiarkowanych ilościach, gdyż zawiera spore ilości sacharozy
- to dobry produkt dla osób uczulonych na miód
- najpopularniejszym zastosowaniem jest oczywiście polewanie naleśników albo tradycyjnych w USA i Kanadzie pancakes
- bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, dlatego też można nim słodzić ciepłe napoje, koktajle i drinki
- wszystkie rodzaje można zastosować do wypieków
- zamiast 1 miarki cukru użyć 3/4 miarki syropu klonowego
- zmniejszyć ilość płynów dodawanych do ciasta
- dodać 1/4 łyżeczki sody na każdą szklankę syropu
- zmniejszyć temperaturę pieczenia o 10-20 stopni i wydłużyć nieco czas pieczenia
Jak sama nazwa wskazuje, produkuje się go z wykorzystaniem klonów, głównie gatunków cukrowego, srebrzystego, czerwonego i czarnego. Aby drzewa nadawały się do pozyskiwania soku muszą mieć około 30-40 lat. Ponieważ proces jest dla nich mało inwazyjny, przez to te same klony można wykorzystywać jako surowiec przez wiele dziesięcioleci.
Pozyskiwanie soku odbywa się wczesną wiosną, w okresie roztopów. To najlepszy czas, gdyż drzewa nie ulegają wtedy nadmiernemu wysuszeniu, a sok smakuje najlepiej. Kiedy zaś drzewa zaczynają rozwijać pąki, smak soku zmienia się na niekorzyść.
W pniach drzew umieszcza się kraniki, przez które wypływa sok zbierany bezpośrednio do naczyń lub transportowany jest do większych rynien, dzięki specjalnemu systemowi rurek połączonych z kranikami. Zebrany sok poddaje się odparowaniu i zagęszczeniu poprzez podgrzewanie, aż do uzyskania odpowiedniej konsystencji syropu.
Tradycyjnie Indianie zagęszczali sok wrzucając do niego rozgrzane kamienie, dzięki czemu woda stopniowo odparowywała. Stosowano także inną metodę polegającą na pozostawieniu soku do zamarznięcia. Później zdejmowano warstewkę wody z powierzchni naczynia. Niestety obie te metody były bardzo czasochłonne. Europejscy osadnicy zmodernizowali sposób wytwarzania syropu, a mianowicie, otrzymywali go poprzez długie gotowanie w miedzianych kotłach.
Obecne metody nie różnią się aż tak bardzo od tych tradycyjnych.
Soki pozyskiwanie z klonów różnią się składem. Zwykle zawierają 1,5-3% cukru. I to od ilości cukru w soku zależy z jaką wydajnością wytworzy się z niego syrop. Do wyprodukowania 1 l potrzeba 20-50 l soku.
W związku ze zmiennymi parametrami soku trudno określić dokładny czas potrzebny na gotowanie. Doświadczony wytwórca rozpoznaje po wyglądzie czy syrop jest już gotowy. Sprawdza również zawartość cukru cukromierzem.
Syrop klonowy butelkuje się w temperaturze 82 st. C. Przeciętnie jest przydatny do spożycia przez 18 miesięcy.
właściwości:
- zawiera takie składniki mineralne jak cynk, potas, sód, żelazo, wapń, selen i mangan, a także niektóre witaminy z grupy B
- to bardzo dobre źródło związków fenolowych, należących do grupy przeciwutleniaczy
- jest wartościowym zamiennikiem cukru, jednak należy go stosować w umiarkowanych ilościach, gdyż zawiera spore ilości sacharozy
- to dobry produkt dla osób uczulonych na miód
zastosowanie:
- bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, dlatego też można nim słodzić ciepłe napoje, koktajle i drinki
- wszystkie rodzaje można zastosować do wypieków
pieczenie ciast z syropem klonowym - wskazówki:
- zamiast 1 miarki cukru użyć 3/4 miarki syropu klonowego
- zmniejszyć ilość płynów dodawanych do ciasta
- dodać 1/4 łyżeczki sody na każdą szklankę syropu
- zmniejszyć temperaturę pieczenia o 10-20 stopni i wydłużyć nieco czas pieczenia
Komentarze
Prześlij komentarz