Zen

   Wprawdzie "zen" kojarzony jest głównie z Japonią, lecz tak naprawdę narodził się w Chinach, skąd przybył na fali popularności do Kraju Kwitnącej Wiśni w VI wieku, za sprawą szkoły buddyzmu Czan Tsunga - wewnętrznego światła.

   Istotą zen jest przede wszystkim odrzucenie utartych wzorów myślenia. Nie ma tu ani rytuałów, ani tekstów, czy dogmatów. Mistrzowie zen nauczają za pomocą przykładu niż pośrednictwa słów. 

   Jedną z technik zen są tak zwane koany, czyli zagadnienia medytacyjne. Polega to na tym, aby zbijać z tropu nowicjuszy, kwestionować ich sposób myślenia. Zwykle przybiera to formę paradoksalnych pytań lub takich, które pozornie nie mają znaczenia. 

   Jedno z nich brzmi: "jaki dźwięk wydaje jedna klaszcząca dłoń?".

   Poszukiwanie odpowiedzi zwiększa napięcie umysłowe i tym samym doprowadza do stanu, w którym wszelkie intelektualne pojęcia i wyobrażenia znikają.