Świątynia Itsukusima
Wrota na całym świecie mają znaczenie zarówno symboliczne, jak i psychologiczne. Są punktami stycznymi dwóch światów - znanego i tajemniczego, świeckiego i świętego, publicznego i prywatnego.
Najsłynniejsze wrota Japonii i zarazem jedne z najpiękniejszych na świecie to torii - portal z czerwonego drewna w świątyni Itsukusima na wyspie Miyajima. Stoją one w wodach małej zatoczki, a ich 2 filary wysokie na 16 m podpierają zakrzywione nadproże o długości 23 m. Za wrotami znajdują się budynki świątyni o białych ścianach i czerwonych belkach. Zbudowano je na czerwonych palach w zatoce tak, by przy wysokim przypływie zdawały się unosić na wodzie.
Główna świątynia jest poświęcona 3 sintoistycznym boginiom, córkom potężnego boga burzy i mórz - Sasanoo, będącego jednocześnie jednym z głównych rdzennie japońskich bogów.
Świątynia składa się z licznych budynków, lecz tylko niektóre z nich są dostępne dla ogółu zwiedzających. Jest również oddzielna świątynia dla syna Sasanoo - Okinonusi oraz jeszcze jedna, dla boga Tendżina (autentycznego cesarskiego ministra, zmarłego w 903 roku. Później zaczęto go czcić jako boga kaligrafii i patrona uczniów).
Najsłynniejsze wrota Japonii i zarazem jedne z najpiękniejszych na świecie to torii - portal z czerwonego drewna w świątyni Itsukusima na wyspie Miyajima. Stoją one w wodach małej zatoczki, a ich 2 filary wysokie na 16 m podpierają zakrzywione nadproże o długości 23 m. Za wrotami znajdują się budynki świątyni o białych ścianach i czerwonych belkach. Zbudowano je na czerwonych palach w zatoce tak, by przy wysokim przypływie zdawały się unosić na wodzie.
Główna świątynia jest poświęcona 3 sintoistycznym boginiom, córkom potężnego boga burzy i mórz - Sasanoo, będącego jednocześnie jednym z głównych rdzennie japońskich bogów.
Świątynia składa się z licznych budynków, lecz tylko niektóre z nich są dostępne dla ogółu zwiedzających. Jest również oddzielna świątynia dla syna Sasanoo - Okinonusi oraz jeszcze jedna, dla boga Tendżina (autentycznego cesarskiego ministra, zmarłego w 903 roku. Później zaczęto go czcić jako boga kaligrafii i patrona uczniów).
Komentarze
Prześlij komentarz