ka

   Według staroegipskich wierzeń ka - sobowtór - było odzwierciedleniem khat - ginącego fizycznego ciała - i mieszkało w mumiach w grobowcach. Ba - dusza - była ptakiem, symbolem ożywiającego pierwiastka khu - nieginącej duszy - który jest częścią osobowości - sahu - uważanej za materialną według pierwotnych poglądów na temat wskrzeszania ciał. Wierzono, że sahu, ba, ka, khaibit - cień - oraz ikhu - siła witalna - łączyły się ponownie po trzech tysiącach lat, prowadząc do odrodzenia w ciele fizycznym. Aby jednak nastąpiło odrodzenie, ciało musiało zostać poddane mumifikacji.

   Egiptolog Wallis Budge nazwał ka: "abstrakcyjną indywidualnością lub osobowością, posiadającą formę i atrybuty człowieka, do którego należała i, choć zwykłym jej miejscem był grobowiec z ciałem, mogła wędrować, jeżeli takie miała życzenie; była niezależna od człowieka i mogła zamieszkać w jakimkolwiek jego posągu".