Huram-Abu

   Inicjacja mistrza masońskiego polega między innymi na przedstawieniu zamordowania Hurama, legendarnego architekta Świątyni Salomona w Jerozolimie - około 955 r. p.n.e.

   W starym Testamencie można przeczytać, że Huram - król Tyru - został zatrudniony przez Salomona do budowy świątyni (takiej jak fenickie świątynie Astarte - później bogini czczonej przez Salomona).

   Według Biblii wrócił on bezpiecznie do domu, lecz odmiennego zdania są masoni. Twierdzą oni (a swoje poglądy opierają na legendach Talmudu oraz judaistycznych apokryfach), że robotnicy Hurama (a było ich ponad 150.000) dzielili się na 3 klasy:

- uczniów - zwanych boazami - od jednego z mosiężnych filarów podpierających portyk świątyni
- pomocników - jachinów
- mistrzów - jehowów

   Każda klasa miała swój tajny znak, pozdrowienie i uścisk dłoni. W dniu wypłaty każdy musiał podać Huramowi odpowiednie hasło, znak i uścisk. Dopiero wtedy mógł otrzymać wynagrodzenie za pracę.

   Pewnego dnia trzej pomocnicy - Jubela, Jubelo i Jubelum - postanowili zmusić Hurama do wyjawienia im hasła mistrzów. W południe czekali na niego przy głównych wejściach do nie ukończonej jeszcze świątyni, podczas gdy on modlił się jeszcze w środku. 

   Przy południowej bramie odmówił on podania hasła Jubeli, w wyniku czego został przez niego uderzony linią po gardle. Przy zachodniej bramie Jubelo uderzył go w pierś kwadratem, natomiast przy wschodniej bramie, gdy po raz trzeci odmówił podania hasła, Jubelum zadał mu śmiertelny cios młotkiem.

   Po wszystkim trzej pomocnicy pochowali ciało Hurama na pobliskim wzgórzu, jednakże zostali schwytani i straceni. Siedem dni później 9 mistrzów znalazło ciało, które ponownie zostało pochowane w świątyni. Wszyscy oni nosili fartuchy i rękawice z białej skóry, aby pokazać, że nie splamili się krwią Hurama.