Angkor Wat
Angkor Wat to największa i najsłynniejsza świątynia w największym kompleksie świątynnym świata. Leży ona w północno-zachodniej Kambodży, 4 km na północ od miasta Siemreab.
Tak naprawdę jest ona jedynie jedną z setek budowli religijnych na terytorium, którym rządzili królowie khmerscy. Przez 600 lat cały ten obszar był dosłownie zagubiony w dżungli, a i obecnie przyroda zagarnia jego część.
Rejony bardziej odległe uważa się za niebezpieczne - mogą tam być pola minowe. Niektóre z wielkich świątyń rozpadają się, gdyż rosnące drzewa rozpychają kamienie. Nadal jest tam sporo rzeczy do obejrzenia, lecz istnieje niebezpieczeństwo, że kamienne budowle zawalą się i pogrążą w zapomnieniu jak skromne drewniane budowle ludu khmerskiego.
Tak naprawdę jest ona jedynie jedną z setek budowli religijnych na terytorium, którym rządzili królowie khmerscy. Przez 600 lat cały ten obszar był dosłownie zagubiony w dżungli, a i obecnie przyroda zagarnia jego część.
Rejony bardziej odległe uważa się za niebezpieczne - mogą tam być pola minowe. Niektóre z wielkich świątyń rozpadają się, gdyż rosnące drzewa rozpychają kamienie. Nadal jest tam sporo rzeczy do obejrzenia, lecz istnieje niebezpieczeństwo, że kamienne budowle zawalą się i pogrążą w zapomnieniu jak skromne drewniane budowle ludu khmerskiego.
"Najbardziej oszałamiający przykład hinduistycznej architektury można obejrzeć nie w Indiach, miejscu narodzin tej religii, lecz w Kambodży. W XII wieku boski król Sujarwarman II zbudował tam ogromną świątynię Angkor Wat ku czci hinduistycznego boga Wisznu. Spełnia ona podwójną rolę: sanktuarium i pomnika zawierającego prochy samego Sujarwarmana. Khmerowie, władcy Kambodży, którzy panowali nad sporym królestwem od X do XIII w. n.e., uważali się za ziemskie wcielenie Wisznu. Angkor Wat było pewnego rodzaju niebiańskim pałacem, gdzie mógł przebywać duch króla."Angkor Wat jest najwspanialszym osiągnięciem artystycznym, świadczącym o świetnym zrozumieniu bryły, przestrzeni i kompozycji geometrycznej. Technika budowlana i styl były dość prymitywne: kamień został użyty tak, jakby miał cechy drewna, łuki i kopuły nie były znane. Mimo to ogólny efekt budzi podziw.
Komentarze
Prześlij komentarz