Propolis i Manuka
Propolis – zwany antybiotykiem XXI wieku – posiada silne
działanie bakteriobójcze, które - w porównaniu do farmakologicznie
wyprodukowanych antybiotyków - nie pozwala bakteriom wytwarzać antyciał.
Ta wszechstronna w zastosowaniu substancja jest bogatym
źródłem flawonoidów, kwasów aromatycznych, steroli, kwasów tłuszczowych,
estrów, alkoholi, substancji lipidowych, jak również mikroelementów.
Propolis to substancja żywiczna, którą pszczoły wzmacniają
wewnętrzną konstrukcję ula. Jej zadaniem jest chronić gniazdo przed bakteriami,
grzybami, pleśniami oraz innymi drobnoustrojami. Jest on zbierany m.in. z
pączków topoli, świerku, czy kasztanowca.
Zastosowanie:
- leczenie chorób układu oddechowego i pokarmowego, a
także chorób oczu
- gojenie ran, oparzeń i stanów zapalnych jamy ustnej
- przeciwdziała chorobom skóry
- dzięki właściwościom bakteriobójczym odgrywa ważną rolę
w leczeniu paradontozy
- pomaga usuwać wolne rodniki, odpowiedzialne za
starzenie się organizmu
Historia:
- Egipcjanie stosowali go do balsamowania zwłok
- Grecy leczyli nim rany, otarcia, stany zapalne i
liszaje
- Inkowie używali jego roztworu do leczenia gorączki
- Japończycy i Chińczycy okadzali nim pomieszczenia
Skład:
- przede wszystkim jest to żywica i wosk pszczeli oraz
roślinny
- około 10 % kitu stanowią olejki eteryczne; pozostała
część to pyłki, mikroelementy oraz witaminy
- w zależności od gatunku drzewa lub krzewu, z którego
jest zbierany, różni się barwą
Manuka (łac. Leptospermum scoparium) to cenione na całym
świecie drzewo, które posiada wiele zastosowań: jego drewno jest wykorzystywane
do produkcji narzędzi, lecz najcenniejsze jest z powodu miodu, wytwarzanego
przez pszczoły. Miód ten jest naturalnym środkiem przeciwbakteryjnym,
wykazującym także niezwykłą moc w przypadku wielu dolegliwości.
Miód Manuka jest w 100% produktem naturalnym,
pozyskiwanym z herbacianego drewna o tej samej nazwie. Rośnie ono na terenach
Nowej Zelandii. Z nektaru kwiatów tego drzewa pszczoły wytwarzają drogocenny i
tak ceniony na całym świecie miód. Swoją popularność zawdzięcza on niezwykłym
właściwościom, a także temu, że można go spożywać bez ograniczeń i ryzyka
przedawkowania.
Miód Manuka ma niezwykłe właściwości antybakteryjne,
przeciwgrzybiczne oraz antyseptyczne. Jego głównym bakteriobójczym składnikiem
jest silnie stężona substancja o nazwie methylglyoxal, która w miodzie manuka
jest 1000-krotnie bardziej stężona niż w innych miodach, a ponadto nie ulatnia
się ona pod wpływem światła, ciepła ani enzymów.
2 rodzaje antybakteryjnej aktywności miodu Manuka:
- aktywność nadtlenku wodoru – występuje we wszystkich
miodach, lecz jest ona krótkotrwała ze
względu na neutralizujący wpływ temperatury, światła oraz enzymów trawiennych
- aktywność nieutleniająca (NPA) – występuje jedynie w
miodzie Manuka; jest ona długotrwała i nie ulega szybkiemu wyczerpaniu nawet
pod wpływem temperatury, światła czy kwasów żołądkowych
Zastosowanie:
- leczenie infekcji
- skutecznie zwalcza bakterie paciorkowców, E. coli,
Helicobacter pylori, a także gronkowca złocistego
- zalecany w łuszczycy, liszajach, wrzodach oraz w
łojotokowym zapaleniu skóry
- posiada wszechstronne zastosowanie w przypadku ran i
skaleczeń
- działa regenerująco, odżywczo i łagodząco
- wspomaga wzrost nowych komórek
- często wykorzystywany przy chorobach reumatycznych
Komentarze
Prześlij komentarz