czaszka z kryształu

   W 1927 roku pewien brytyjski uczony podczas wykopalisk w lasach Ameryki Południowej znalazł kryształ kwarcu wyrzeźbiony w kształcie czaszki ludzkiej naturalnych rozmiarów. Na cześć odkrywcy jest ona znana jako "czaszka Mitchell-Hedgesa".

   Znalezisko od początku otaczała tajemnica. Jego forma jest tak doskonała, iż wydaje się niemożliwe, żeby została wyrzeźbiona prymitywnymi narzędziami, używanymi w czasach starożytnych. Badający to zjawisko F.N. Dorland stwierdził, że w miejscu, gdzie czaszkę znaleziono, utrzymuje się stała temperatura, słychać jakieś rytualne śpiewy i rozchodzi się szczególny zapach. 

   W 1970 roku specjaliści z Kalifornii ustalili, że czaszkę wyrzeźbiono z jednej bryły kryształu kwarcu i że nawet dzisiaj, przy zastosowaniu najbardziej nowoczesnej technologii, wykonanie tak doskonałej rzeźby nie byłoby możliwe.

   Szukając odpowiedzi na tę tajemniczą zagadkę, wysuwano wiele najrozmaitszych teorii: od tej, że czaszka została wyrzeźbiona przez kapłanów Majów, aż do takiej, że stworzyli ją wyżej od ludzi rozwinięci cywilizacyjnie mieszkańcy innej planety. Najczęściej powtarza się teoria, że czaszka pochodzi z Atlantydy, o czym mają świadczyć przekazy uzyskiwane od mediów podczas wielu seansów spirytystycznych.

   Mimo tych wszystkich domysłów tajemnica czaszki w dalszym ciągu pozostaje nierozwiązana. 

   Pod koniec lat 60. XX wieku doktor Ray Brown w piramidzie wznoszącej się na terenie Trójkąta Bermudzkiego znalazł wielościan o kształcie przypominającym kulę z kwarcu o sześciokątnej symetrii. W ten sposób pogłębił jedynie tajemnicę, otaczającą legendę Atlantydy, których rozwój technologiczny opierał się na używaniu kryształów kwarcu.  

kryształ górski