wolnomularstwo (masoneria)

   Dawniej sądzono, że początki wolnomularstwa sięgają czasów legendarnego budowniczego świątyni Salomona, Hurama. Pierwotnie było to bractwo wędrowne, a jego członkowie używali dla rozpoznania swych braci tajemniczych znaków. 

   Ostatnie badania wykazują, że masoneria powstała po kasacji zakonu templariuszy we Francji w roku 1307, a inicjacyjne przysięgi wynikały z potrzeby utrzymania działalności w tajemnicy. 

   Pod koniec XVII wieku masoneria stała się masonerią "spekulacyjną" (która wykształciła się w Szkocji, do której zbiegli templariusze). 

   W 1717 roku utworzono Wielką Lożę Angielską, w 1723 zamiast pierwotnych czterech angielskich loż, było ich już 52. W 1733 w Massachusetts utworzono pierwszą lożę amerykańską, zaś 3 lata później masoni w znacznym stopniu przyczynili się do ustanowienia amerykańskiej konstytucji. Zresztą masońskie symbole jak oko w trójkącie są na amerykańskich banknotach do dziś.

   Począwszy od XVIII wieku ruch masoński skupiał zwolenników postępowej ideologii burżuazyjnej. Szerzył zaczerpnięty z tradycji oświecenia światopogląd racjonalistyczny, deistyczny i antyklerykalny, zaś głównym celem ruchu było moralne i społeczne doskonalenie człowieka. 

   Masoneria wymaga, aby jej członkowie przeszli ceremonię oczyszczenia, czyli "7 kroków świątyni Salomona", tj. dyskrecji, posłuszeństwa, moralności, miłości bliźniego, odwagi, hojności oraz umiłowania śmierci.

   Wolnomularstwo jest podzielone na 3 stopnie "rzemieślnicze":

- uczniowski
- członkowski
- mistrzowski.